4 - مال حلال مخلوط به حرام:
مسأله 1809 :
اگر مال حلال با مال حرام بطورى مخلوط شود که انسان نتواند آن ها را از يکديگر تشخيص دهد و صاحب مال حرام ومقدار آن، هيچ کدام معلوم نباشد، بايد خمس تمام مال را بدهد وبعد از دادن خمس، بقيه مال حلال مىشود.
مسأله 1810 :
اگر مال حلال با حرام مخلوط شود و انسان مقدار حرام را بداند ولى صاحب آن را نشناسد، بايد آن مقدار را به نيت صاحبش صدقه بدهد و احتياط واجب آن است که از حاکم شرع هم اذن بگيرد.
مسأله 1811 :
اگر مال حلال با حرام مخلوط شود و انسان مقدار حرام را نداند ولى صاحبش را بشناسد، بايد يکديگر را راضى نمايند. و چنانچه صاحب مال راضى نشود، در صورتى که انسان بداند چيز معينى مال او است و شک کند که بيشتر از آن هم مال او هست يا نه، بايد چيزى را که يقين دارد مال او است به او بدهد، واحتياط مستحب آن است مقدار بيشترى را که احتمال مىدهد مال او است به او بدهد.
مسأله 1812 :
اگر خمس مال حلال مخلوط به حرام را بدهد و بعد بفهمد که مقدار حرام بيشتر از خمس بوده، لازم است مقدارى را که مىداند از خمس بيشتر بوده، از طرف صاحب آن صدقه بدهد.
مسأله 1813 :
اگر خمس مال حلال مخلوط به حرام را بدهد، يا مالى که صاحبش را نمىشناسد به نيت او صدقه بدهد، بعد از آن که صاحبش پيدا شد، بنابر احتياط واجب بايد به مقدار مالش به او بدهد.
مسأله 1814 :
اگر مال حلالى با حرام مخلوط شود و مقدار حرام معلوم باشد و انسان بداند که صاحب آن از چند نفر معين بيرون نيست ولى نتواند بفهمد کيست، بايد قرعه بيندازند و به نام هر کس افتاد مال را به او بدهند.