5 - قى کردن
مسأله :
هرگاه روزه‌دار عمداً قى کند، گرچه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه‌اش باطل مى‌شود ولى کفّاره ندارد و قضاى تنها کافى است امّا اگر جهلاً يا سهواً يا بى‌اختيار قى کند روزه‌اش باطل نمى‌شود.
مسأله :
اگر در شب چيزى بخورد که مى‌داند به واسطه خوردن آن در روز بى‌اختيار قى مى‌کند احتياط مستحب آن است که اگر در روز قى کرد روزه آن روز را قضا نمايد.
مسأله :
اگر روزه‌دار بتواند از قى کردن خوددارى کند چنانچه براى او ضرر و مشقّت نداشته باشد بايد خوددارى نمايد.
مسأله :
اگر آروغ بزند و بدون اختيار چيزى در گلو يا دهانش بيايد، بايد آن را بيرون بريزد، و اگر بى‌اختيار فرو رود روزه‌اش صحيح است.