نجاسات
مسأله 84 :
نجاسات ده چيز است : اول بول , دوم غائط, سوم منى , چهارم مردار, پنچم خون , ششم و هفتم سگ و خوک , هشتم کافر که از طايفه يهود و نصارى و مجوس نباشد, نهم شراب , دهم فقاع .
1, 2 - بول و غائط: مسأله 85 - بول و غائط انسان و هر حيوان حرام گوشتى که خون جهنده دارد يعنى اگر رگ آن را ببرند, خون از آن جستن مى کند, نـجـس اسـت .
و بـول و غـائط حيوان حرام گوشتى که خون آن جستن نمى کند مثل ماهى حرام گوشت و همچنين فضله حيوانات کوچک مثل پشه و مگس که گوشت ندارند پاک است .
مسأله 86 :
بول و فضله پرندگان حرام گوشت پاک و بهتر اجتناب است .
مسأله 87 :
بول و غائط حيوان نجاستخوار نجس است و همچنين است بول و غائط گوسفندى که شـير خوک خورده که از آن شير, گوشت آورده و استخوانش محکم شود, يا حيوانى که انسان آنرا وطى کرده يعنى با آن نزديکى نموده است .
3 - منى : مسأله 88 - منى انسان و حيوانى که خون جهنده دارد نجس است .
4 - مردار: مسأله 89 - مردار انسان و حيوانى که خون جهنده دارد نجس است , چه خودش مرده باشد, يا به غير دستورى که در شرع معين شده آن را کشته باشند.
و ماهى چون خون جهنده ندارد, اگرچه در آب بميرد پاک است .
مسأله 90 :
چيزهائى از مردار مثل پشم و مو و کرک و استخوان و دندان , که روح نداشته پاک است .
مسأله 91 :
اگر از بدن انسان يا حيوانى که خون جهنده دارد در حالى که زنده است گوشت يا چيز ديگرى را که روح دارد جدا کنند نجس است .
مسأله 92 :
اگر پوستهاى مختصر لب و جاهاى ديگر بدن را بکنند پاک است .
مسأله 93 :
تخم مرغى که از شکم مرغ مرده بيرون مى آيد, اگر پوست روى آن سفت شده باشد پاک است ولى ظاهر آن را بايد آب کشيد.
مسأله 94 :
اگر بره و بزغاله پيش از آنکه علفخوار شوند بميرند, پنير مايه اى که در شيردان آنها مى باشد پاک است ولى ظاهر آن را بايد آب کشيد.
مسأله 95 :
دواجـات روان و عطر و روغن و واکس و صابون که از خارجه مى آورند, اگر انسان يقين به نجاست آنها نداشته باشد پاک است .
مسأله 96 :
گوشت و پيه و چرمى که احتمال آن برود که از حيوانى است که به دستور شرع کشته شـده پـاک اسـت , ولـى اگـر از دسـت کافر گرفته شود يا اينکه دست مسلمانى باشد که از کافر گـرفـتـه و رسـيـدگى نکرده که از حيوانى است که به دستور شرع کشته شده يا نه خوردن آن گـوشت و پيه حرام است , و نماز در آن چرم جايز نيست بلکه احوط نجاست آن است , و اما آنچه از بازار مسلمانها يا از مسلمانى گرفته شود و معلوم نباشد که از کافر گرفته شده يا اينکه احتمال آن برود که تحقيق کرده اگرچه از کافر گرفته باشد نماز خواندن در آن چرم و خوردن آن گوشت وپيه نيز جايز است .
5 - خون : مسأله 97 - خون انسان و هر حيوانى که خون جهنده دارد يعنى حيوانى که اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن مى کند نجس است , پس خون حيوانى که مانند ماهى و پشه خون جهنده ندارد پاک مى باشد.
مسأله 98 :
اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى که در شرع معين شده بکشند و خون آن به مـقدار معمول بيرون آيد, خونى که در بدنش مى ماند پاک است , ولى اگر به علت نفس کشيدن يا بواسطه اينکه سر حيوان در جاى بلندى بوده خون به بدن حيوان برگردد, آن خون نجس است .
مسأله 99 :
بنابر احتياط واجب از تخم مرغى که ذره اى خون در آن است بايد اجتناب کرد.
ولى اگر خون مثلا در زرده باشد, تا پوست نازک روى آن پاره نشده سفيد پاک مى باشد.
مسأله 100 :
خونى که گاهى موقع دوشيدن شير ديده مى شود نجس است وشير را نجس مى کند.
مسأله 101 :
اگر خونى که از لاى دندانها مى آيد, بواسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود اجتناب از آب دهان لازم نيست .
مسأله 102 :
خونى که بواسطه کوبيده شدن , زير ناخن يا زير پوست مى ميرد, اگر طورى شود که ديگر به آن خون نگويند پاک , و اگر به آن خون بگويند نجس است , و در اين صورت چنانچه ناخن يـا پـوست سوراخ شود اگر بيرون آوردن خون و تطهير محل جهت وضو يا غسل مشقت دارد بايد تـيـمم نمايد.
و بنابر احتياط لازم وضو هم بگيرد به طورى که وقت وضو گرفتن آب وضو نجس نشود.
مسأله 103 :
اگـر انسان نداند که خون زير پوست مرده يا گوشت بواسطه کوبيده شدن به آن حالت در آمده پاک است .
مسأله 104 :
اگـر مـوقـع جـوشيدن غذا ذره اى خون در آن بيفتد, تمام غذا و ظرف آن نجس مى شود.
و جوشيدن و حرارت و آتش پاک کننده نيست .
مسأله 105 :
زردابه اى که در حال بهبودى زخم در اطراف آن پيدا مى شود, اگر معلوم نباشد که با خون مخلوط است پاک مى باشد.
6, 7 - سگ و خوک : مسأله 106 - سگ و خوکى که در خشکى زندگى مى کنند حتى مو و استخوان و پنجه و ناخن و رطوبتهاى آنها نجس است , ولى سگ و خوک دريائى پاک است .
8 - کافر: مسأله 107 - کافر يعنى کسى که منکر خدا يا نبوت است و يا معترف به آن نيست و يا براى خدا شريک قرار مى دهد, و همچنين غلاة ( يعنى آنهائى که يکى از ائمه (ع ) را خدا خوانده يا بگويند خدا در او حلول کرده است ) و خوارج و نواصب ( يعنى آنهائى که با ائمه اطهار (ع ) دشمنى مى نمايند ) نجسند و اما اهل کتاب ( يعنى يهود و نصارى و مجوس ) که پيغمبرى حضرت خاتم الانبياء محمد بن عبداللّه (ص )را قبول ندارند, نيز بنابر مشهور نجس مى باشند, و اين قول موافق احتياط است و لکن بنابر اظهر اين طوايف پاکند, و نـيـز کسى که ضرورى دين يعنى چيزى را که مثل نماز و روزه مسلمانان جزء دين اسلام مى دانند منکر شود, چنانچه بداند آن چيز ضرورى دين است نجس مى باشد.
مسأله 108 :
تمام بدن کافر حتى مو و ناخن و رطوبتهاى او نجس است .
مسأله 109 :
اگر پدر و مادر و جد و جده بچه نا بالغ کافر باشند آن بچه هم نجس است , مگر در صورتى که مميز و مظهر اسلام باشد, و اگريکى از اينها مسلمان باشد بچه پاک است .
مسأله 110 :
کـسى که معلوم نيست مسلمان است يا نه , پاک مى باشد و جايز است در قبرستان مسلمانان دفن شود و واجب است مثل سايرمسلمانها غسل داد و نماز خواند و دفن کرد.
مسأله 111 :
شخصى که به يکى از دوازده امام (ع ) از روى دشمنى دشنام دهد, نجس است .
9 - شراب : مسأله 112 - شراب نجس است و بنابر احتياط واجب هر چيزى که انسان را مست مى کند, چنانچه به خودى خود روان باشد نيز نجس است , و اگر مثل بنک و حشيش روان نباشد پاک است اگرچه چيزى در آن بريزند که روان شود.
مسأله 113 :
الکل صنعتى که براى رنگ کردن در و ميز و صندلى و مانند اينها به کار مى برند, که خودش به تنهائى مست کننده نيست پاک مى باشد.
مسأله 114 :
اگر انگور و آب انگور به خودى خود يا بواسطه پختن جوش بيايد, اگرچه پاک است ولى خوردن آن حرام است .
مسأله 115 :
خرما و مويز و کشمش و آب آنها اگرچه جوش بيايند پاک , و خوردن آنها حلال است .
10 - فقاع : مسأله 116 - فـقاع که از جو گرفته مى شود و به آن آب جو مى گويند نجس است , و غير فقاع مانند آبى که به دستور طبيب از جو مى گيرند و به آن ماءالشعير مى گويند پاک مى باشد.
مسأله 117 :
عـرق جـنب از حرام پاک است و بنابر احتياط نماز با آن جايز نيست و بعيد نيست احتياط در اين مسأله و مسأله 120 واجب نباشد و نزديکى با زن در حال حيض حکم جنابت از حرام را دارد.
مسأله 118 :
اگر انسان در اوقاتى که نزديکى با زن حرام است مثلا در روز ماه رمضان , با زن خود نزديکى کند, عرق او پاک است و احتياطمستحب آن است که با آن نماز نخواند.
مسأله 119 :
اگر جنب از حرام عوض غسل تيمم نمايد و بعد از تيمم عرق کند, حکم آن عرق , حکم عرق قبل از تيمم است بنابراحتياط.
مسأله 120 :
اگر کسى از حرام جنب شود و بعد با حلال خود نزديکى کند, احتياط آن است که در نـمـاز از عرق خود اجتناب نمايد, و چنانچه اول با حلال خود نزديکى کند و بعد مرتکب حرام شود اجتناب لازم نيست .
مسأله 121 :
عرق شتر نجاست خوار و هر حيوانى که به خوردن نجاست انسان عادت کرده اگرچه پاک است ولى نماز با آن جايزنيست .