احکام کفن کردن ميّت
مسأله :
ميّت مسلمان را بايد با سه پارچه که آنها را لنگ و پيراهن و سرتاسرى مى‌گويند کفن نمايند.
مسأله :
لنگ بايد از ناف تا زانو، اطراف بدن را بپوشاند و بهتر آن است که از سينه تا روى پا برسد. و پيراهن بايد به اندازه‌اى باشد که صدق پيراهن کند و سرتاسرى بايد بيشتر از طول جسد باشد که بستن دو سر آن ممکن باشد و پهناى آن بايد به اندازه‌اى باشد که يک طرف آن روى طرف ديگر بيايد، گرچه صدق آن کفايت مى‌کند.
مسأله :
مخارج غسل و کفن و دفن ميّت را به طور متعارف و متناسب با شأن او، مى‌توان از اصل مالش برداشت گرچه وصيّت نکرده باشد يا صغير داشته باشد، و مخارج تجهيز زن به عهده شوهر است گرچه زن مال داشته باشد.
مسأله :
هر يک از سه پارچه کفن نبايد به قدرى نازک باشد که بدن ميّت از زير آن پيدا باشد.
مسأله :
کفن کردن ميّت با چيز نجس و پارچه ابريشمى يا طلاباف و پوست حيوان حلال گوشت، در حال ناچارى اشکال ندارد، ولى با چيز غصبى يا پوست مردار و يا پارچه‌اى که از پشم يا موى حيوان حرام گوشت تهيه شود، در حال ناچارى هم جايز نيست و بايد ميّت را بدون کفن دفن نمود.
مسأله :
اگر کفن ميّت به نجاست خود او، يا به نجاست ديگرى نجس شود، چنانچه کفن ضايع نمى‌شود، بايد مقدار نجس را بشويند يا ببرند ولى اگر در قبر گذاشته باشند بهتر است که ببرند بلکه اگر بيرون آوردن ميّت توهين به او باشد بريدن واجب مى‌شود و اگر شستن يا بريدن آن ممکن نيست، در صورتى که عوض کردن آن ممکن باشد بايد عوض نمايند.
مسأله :
کسى که براى حجّ يا عمره احرام بسته اگر بميرد بايد مثل ديگران کفن شود و پوشاندن سر و صورتش اشکال ندارد.
مسأله :
مستحب است انسان در حال سلامتى، کفن و سدر و کافور خود راتهيه کند.