احکام حنوط کردن میت (آیت الله حسین مظاهری)

احکام حنوط کردن ميّت

مسأله :

بعد از غسل واجب است ميّت را حنوط کنند، يعنى به پيشانى و کف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او کافور بمالند و مستحب است به سر بينى ميّت هم کافور بمالند و بايد کافور سائيده و تازه باشد و اگر به واسطه کهنه بودن، عطر او از بين رفته باشد کافى نيست.

مسأله :

مستحب آن است که اوّل، کافور را به پيشانى ميّت بمالند، و در جاهاى ديگر هم ترتيب لازم نيست.

مسأله :

بهتر آن است که ميّت را پيش از کفن کردن، حنوط نمايند گرچه در بين کفن کردن و بعد از آن هم مانعى ندارد.

مسأله :

کسى که براى حجّ احرام بسته است، اگر پيش از تمام کردن سعى بين صفا و مروه بميرد، حنوط کردن او جايز نيست و نيز اگر در احرام عمره پيش از آنکه موى خود را کوتاه کند بميرد نبايد او را حنوط کنند.

مسأله :

زنى که شوهر او مرده و هنوز عده‌اش تمام نشده گرچه حرام است خود را خوشبو کند، ولى چنانچه بميرد حنوط او واجب است.

مسأله :

مکروه است ميّت را با مشک و عنبر و عود و عطرهاى ديگر خوشبو کنند يا براى حنوط اينها را با کافور مخلوط نمايند.

مسأله :

مستحب است قدرى تربت حضرت سيّد الشهداء7 با کافور مخلوط کنند، ولى بايد از آن کافور به جاهايى که بى احترامى مى‌شود نرسانند و نيز بايد تربت به قدرى زياد نباشد، که وقتى با کافور مخلوط شد، آن را کافور نگويند.

مسأله :

اگر کافور به اندازه غسل و حنوط نباشد بايد غسل را مقدّم دارند و اگر براى هفت عضو کفايت نکند بايد پيشانى را مقدم دارند.

مسأله :

مستحب است دو چوب تر و تازه در قبر همراه ميّت بگذارند.

مسأله :

نماز خواندن بر ميّت مسلمان، گرچه بچّه باشد واجب است ولى بايد پدر و مادر آن بچّه يا يکى از آنان مسلمان باشد و شش سال بچّه تمام شده باشد.