دفاع (آیت الله حسین مظاهری)

دفاع

مسأله :

اگر دشمن بر شهرهاى مسلمانان و مرزهاى آن هجوم آورد، دفاع از آن به هر وسيله‌اى که امکان داشته باشد، از بذل جان و مال، بر تمام مسلمانان واجب است. و در صورت امکان در اين امر اذن حاکم شرع لازم است و همچنين است در ساير مسائل دفاع که بعداً ذکر مى‌شود.

مسأله :

اگر مسلمانان مطلع شوند که اجانب مى‌خواهند بر بلاد مسلمين استيلا پيدا کنند، چنانچه قدرت داشته باشند واجب است از نفوذ آنها جلوگيرى کنند.

مسأله :

اگر به واسطه توسعه نفوذ سياسى، اقتصادى و تجارى اجانب يا روابط سياسى با آنها، خوف آن باشد که تسلّط بر بلاد مسلمين پيدا کنند بر مسلمانان واجب است نقشه آنان را به هم بزنند.

مسأله :

اگر در روابط تجارى با اجانب خوف آن است که به بازار مسلمين صدمه اقتصادى وارد شود و موجب اسارت تجارى و اقتصادى شود، قطع اينگونه روابط واجب است و اينگونه تجارت حرام مى‌باشد.

مسأله :

اگر بعضى از مسؤولين ممالک اسلامى موجب بسط نفوذ سياسى يا اقتصادى يا نظامى اجانب شود که مخالف مصالح اسلام و مسلمانان است، يا موجب بسط اشاعه فحشا و گناهان بزرگ يا ترک واجبات شود خود به خود عزل مى‌شود و بر مسلمانان لازم است با او مخالفت کنند و از اسلام و مصالح مسلمين دفاع کنند.

مسأله :

اگر کسى به خود انسان، يا ناموس، يا خويشان و بستگان او يا به مسلمانى ديگر به قصد کشتن يا تجاوز هجوم آورد، بر او واجب است به هر نحو که ممکن است دفاع کند هرچند منجر به کشتن مهاجم شود، ولى بايد سعى کند تا وقتى که راه خفيفتر يا فرار ميسر است دست به کار شديد و خشن نزند. و همچنين است اگر دزدى به قصد بردن مال انسان يا بستگان او هجوم آورد.

مسأله :

اگر انسان نتواند به تنهايى از جان و ناموس خود دفاع کند واجب است از ديگران کمک بگيرد هرچند از ظلمه باشند.

مسأله :

اگر با رعايت مراتب دفاع، به طرف خسارت مالى يا نقص عضو وارد شود يا کشته شود، انسان ضامن نيست.

مسأله :

اگر انسان بر دزد يا شخص مهاجم پيروز شد به نحوى که ديگر نمى‌تواند کارى انجام دهد حقّ ندارد بى‌جهت او را بزند يا مجروح کند يا بکشد، و تعزير او با حاکم شرع است.

مسأله :

اگر کسى ببيند مردى با همسر او زنا مى‌کند و دانست که زن با رضايت خود تسليم او شده مى‌تواند هر دو را بکشد و قصاصى بر او نيست، ولى اگر نمى‌داند که زن، خودتسليم او شده يا نه، کشتن‌مرد جايز و کشتن زن جايز نيست.

مسأله :

اگر کسى به منظور اطلاع بر ناموس و اسرار مردم به درون خانه آنان نگاه کند واجب است او را منع کنند و اگر دست برنداشت به هر نحو شده جلوگيرى نمايند ولو منجر به کور شدن يا کشته شدن او بشود.

مسأله :

اگر انسان احتمال بدهد يا بداند که دفاع از اسلام و مسلمين يا از جان خود يا بستگان خود منجر به کشته شدن خودش خواهد شد دفاع جايز بلکه گاهى واجب است.

مسأله :

اگر حيوان شخصى، به انسان حمله کند او حقّ دارد از خود دفاع کند و اگر به حيوان خسارتى وارد شود ضامن نيست.

مسأله :

اگر انسان خيال کرد کسى يا حيوانى، قصد هجوم به جان يا ناموس يا مال او را دارد و در مقام دفاع، خسارت مالى يا جانى به او وارد کرد، ولى بعد معلوم شد که او چنين قصدى نداشته و انسان اشتباه کرده است در اين صورت گناه ندارد ولى ضامن خسارت است.