طريقه نماز احتياط
مسأله 966 :
کسى که نماز احتياط بر او واجب است بعد از سلام نماز بايد فوراً نيت نماز احتياط کند و تکبير بگويد و حمد را بخواند و به رکوع رود و دو سجده نمايد پس اگر يک رکعت نماز احتياط بر او واجب است، بعد از دو سجده تشهد بخواند و سلام دهد و اگر دو رکعت نماز احتياط بر او واجب است بعد از دو سجده، يک رکعت ديگر مثل رکعت اول به جا آورد و بعد از تشهد سلام دهد.
مسأله 967 :
نماز احتياط سوره و قنوت ندارد، و بايد آن را آهسته بخوانند و نيت آن را به زبان نياورند و احتياط واجب آن است که بسم الله آن را هم آهسته بگويند.
مسأله 968 :
اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد که رکعت هاى نمازش کم بوده، چنانچه کارى که نماز را باطل مى کند انجام نداده، بايد آنچه از نماز نخوانده بخواند و براى سلام بيجا دو سجده سهو بنمايد. و اگر کارى که نماز را باطل مى کند; انجام داده، مثلاً پشت به قبله کرده، بايد نماز را دوباره به جا آورد.
مسأله 969 :
اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد کسرى نماز کمتر از نماز احتياط بوده، مثلاً در شک بين دو و چهار، دو رکعت نماز احتياط بخواند بعد بفهمد نماز را سه رکعت خوانده، بنابر احتياط واجب بايد کسرى نماز را بلافاصله انجام دهد و اصل نماز را هم دوباره بخواند.
صفحه 271
مسأله 970 :
اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد کسرى نماز بيشتر از نماز احتياط بوده مثلاً در شک بين سه و چهار يک رکعت نماز احتياط بخواند، بعد بفهمد نماز را دو رکعت خوانده، چنانچه بعد از نماز احتياط کارى که نماز را باطل مى کند انجام داده; مثلاً پشت به قبله کرده، بايد نماز را دوباره بخواند و اگر کارى که نماز را باطل مى کند انجام نداده بايد يک رکعت کسرى نمازش را به طور متصل به جا آورد.
مسأله 971 :
اگر بين دو و سه و چهار شک کند و موقعى که دو رکعت نماز احتياط ايستاده را مى خواند پيش از رکوع رکعت دوم يادش بيايد که نماز را سه رکعت خوانده، بايد بنشيند و نماز احتياط را يک رکعتى تمام کند و دو سجده سهو به جا آورد.
مسأله 972 :
اگر در بين نماز احتياط بفهمد کسرى نمازش بيشتر يا کمتر از نماز احتياط بوده، چنانچه نتواند نماز احتياط را مطابق کسرى نمازش تمام کند، بايد آن را رها کند و کسرى نماز را به جا آورد و مثلاً در شک بين سه و چهار اگر موقعى که دو رکعت نماز احتياط نشسته را مى خواند، يادش بيايد که نماز را دو رکعت خوانده; چون نمى تواند دو رکعت نشسته را به جاى دو رکعت ايستاده حساب کند، بايد نماز احتياط نشسته را رها کند و دو رکعت کسرى نمازش را بخواند و دو سجده سهو براى زيادى سلام به جا آورد.
مسأله 973 :
اگر در نماز احتياط، رکنى را زياد کند، يا مثلاً به جاى يک رکعت دو رکعت بخواند، نماز احتياط باطل مى شود، بايد اصل نماز را بخواند.
مسأله 974 :
موقعى که مشغول نماز احتياط است اگر در يکى از کارهاى آن شک کند، چنانچه محل آن نگذشته، بايد به جا آورد و اگر محلش گذشته، بايد به شک خود اعتنا نکند، مثلاً اگر شک کند که حمد خوانده يا نه، چنانچه برکوع نرفته بايد بخواند; و اگر برکوع رفته بايد به شک خود اعتنا نکند.
مسأله 975 :
اگر در شماره رکعت هاى نماز احتياط شک کند، بايد بنا را بر بيشتر بگذارد ولى چنانچه طرف بيشتر شک نماز را باطل مى کند بنا را بر کمتر مى گذارد. و بنابر احتياط نماز را اعاده کند.
مسأله 976 :
حکم گمان در رکعت هاى نماز حکم يقين است، مثلاً اگر در نماز چهار
صفحه 272
رکعتى انسان گمان دارد که نماز را چهار رکعت خوانده، نبايد نماز احتياط بخواند.
مسأله 977 :
حکم شک و سهو در نمازهاى واجب يوميه و نمازهاى واجب ديگر فرق ندارد، مثلاً اگر در نماز آيات شک کند که يک رکعت خوانده يا دو رکعت، چون شک او در نماز دو رکعتى است، نمازش باطل مى شود.