احکام روزه مسافر (آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خویی (ره))

احکام روزه مسافر

مسأله 1723 :

مسافرى که بايد نمازهاى چهار رکعتى را در سفر دو رکعت بخواند، نبايد روزه بگيرد، و مسافرى که نمازش را تمام مىخواند، مثل کسى که شغلش مسافرت، يا سفر او سفر معصيت است، بايد در سفر روزه بگيرد.

مسأله 1724 :

مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد، ولى براى فرار از روزه مسافرت مکروه است. و همچنين است مطلق سفر قبل از روز بيست و چهارم در ماه رمضان مگر اين که سفر براى حج يا عمره يا بجهت ضرورتى باشد.

مسأله 1725 :

اگر غير روزه رمضان روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد، مثلا نذر کرده باشد روز معينى را روزه بگيرد، بهتر آنست که تا ناچار نشود در آنروز مسافرت نکند. و اگر در سفر باشد، چنانچه ممکن است قصد کند که ده روز در جائى بماند و آنروز را روزه بگيرد، ولى ظاهر آنست که سفر جائز است و قصد اقامه واجب نيست و در صورتى که روزه نگيرد لازم است روزه آن روز را قضا کند.

مسأله 1726 :

اگر نذر کند روزه مستحبى بگيرد، و روز آنرا معين نکند، نمىتواند آنرا در سفر بجا آورد. ولى چنانچه نذر کند که روز معينى را در سفر روزه بگيرد، بايد آنرا در سفر بجا آورد. و نيز اگر نذر کند روز معينى را چه مسافر باشد يا نباشد، روزه بگيرد، بايد آنروز را اگر چه مسافر باشد، روزه بگيرد.

مسأله 1727 :

مسافر مىتواند براى خواستن حاجت سه روز در مدينه طيبه روزه مستحبى بگيرد. و احوط اين است که آن سه روز روزهاى چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه باشد.

مسأله 1728 :

کسى که نمىداند روزه مسافر باطل است، اگر در سفر روزه بگيرد، و در بين روز مسأله را بفهمد، روزه اش باطل مىشود، و اگر تا مغرب نفهمد روزه اش صحيح است.

مسأله 1729 :

اگر فراموش کند که مسافر است، يا فراموش کند که روزه مسافر باطل مىباشد، و در سفر روزه بگيرد، روزه او باطل است.

مسأله 1730 :

اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد، بايد روزه خود را تمام کند. و اگر پيش از ظهر مسافرت کند، وقتى بحد ترخص برسد در صورتى که از شب نيت سفر داشته باشد، روزه اش باطل مىشود و الا بنابر احتياط واجب روزه را تمام و بعدا قضا کند، و اگر پيش از رسيدن بحد ترخص روزه را باطل کند کفاره بر او واجب است.

مسأله 1731 :

اگر مسافر در ماه رمضان چه آن که قبل از فجر در سفر بوده و چه آن که روزه بوده و سفر نمايد، چنانچه پيش از ظهر بوطنش برسد يا بجائى برسد که مىخواهد ده روز در آنجا بماند، چنانچه کارى که روزه را باطل مىکند انجام نداده، بايد آن روز روزه را بگيرد، و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نيست.

مسأله 1732 :

اگر مسافر بعد از ظهر بوطنش برسد، يا بجائى برسد که مىخواهد ده روز در آنجا بماند، نبايد آن روز را روزه بگيرد.

مسأله 1733 :

مسافر و کسى که از روزه گرفتن عذر دارد، مکروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد، و در خوردن و آشاميدن کاملا خود را سير کند.