شکّ کثير الشک
سوال 258 :
اگر کثير الشک، بعد از بى اعتنايى به شکّ خود و تمام کردن نماز، شکّش برطرف شد و علم پيدا کرد که نمازش را ناقص خوانده است، آيا بايد به همان نماز خوانده شده اکتفا کند يا نمازش را دوباره بخواند؟
جواب :
بايد به مقتضاى علمش عمل کند. اگر علم پيدا کرد که رکنى را ترک نموده، بايد نماز را اعاده و يا قضا کند و اگر غير رکن را ترک کرده، بايد موارد قضا کردنى، مثل تشهدى را که به جا نياورده، قضا کند و اگر سجده سهو لازم دارد، به جا آورد.
سوال 259 :
کسى که در مورد اصل خواندن نماز، زياد شک مى‌کند، آيا بايد به شکّ خود توجه کند يا نه؟
جواب :
احوط اين است که اگر در وقت است، نماز خود را بخواند؛ ولى اگر بعد از وقت است، اعتنا نکند. البته اگر شکّ او به حدّ وسواس برسد، بنا را بر به جا آوردن نماز مى‌گذارد، حتى اگر در داخل وقت باشد.
(227)