احکام متفرقه طلاق (آیت الله محمد فاضل لنکرانی (ره))

احکام متفرقه طلاق

مسأله 2686 :

اگر با زن نامحرمى به گمان اين که عيال خود اوست نزديکى کند، چه زن بداند که او شوهرش نيست، يا گمان کند شوهرش مى باشد، بايد عده نگهدارد.

مسأله 2687 :

اگر با زنى که مى داند عيالش نيست زنا کند، چنانچه زن نداند که آن مرد شوهر او نيست، بنابر احتياط واجب بايد عده نگهدارد.

مسأله 2688 :

اگر مرد، زنى را گول بزند که از شوهرش طلاق بگيرد و زن او شود طلاق و عقد آن زن صحيح است، ولى هر دو معصيت بزرگى کرده اند.

مسأله 2689 :

هر گاه زن در ضمن عقد با شوهر شرط کند که اگر شوهر مسافرت نمايد، يا مثلا شش ماه به او خرجى ندهد اختيار طلاق با او باشد، اين شرط باطل است، ولى چنانچه شرط کند که اگر مرد مسافرت کند، يا مثلا تا شش ماه خرجى ندهد، از طرف او براى طلاق خود وکيل باشد، چنانچه پس از مسافرت مرد يا خرجى ندادن شش ماه، خود را طلاق دهد صحيح است.

مسأله 2690 :

پدر و جد پدرى ديوانه اى که ديوانگى او متصل بزمان صغير بودنش باشد، اگر مصلحت باشد مى توانند زن او را طلاق بدهند. و اگر متّصل نباشد با مجتهد جامع الشرائط است و احتياط لازم آنستکه مجتهد جامع الشرائط هم از آنان اذن بگيرد.

مسأله 2691 :

اگر پدر يا جد پدرى براى طفل خود زنى را صيغه کند، اگر چه مقدارى از زمان تکليف بچه جزء مدت صيغه باشد مثلا براى پسر چهارده ساله خودش زنى را دو ساله صيغه کند، چنانچه صلاح بچه باشد، مى تواند مدت آن را ببخشد ولى زن دائمى او را نمى تواند طلاق دهد.

مسأله 2692 :

اگر از روى علاماتى که در شرع معين شده، مرد دو نفر را عادل بداند و زن خود را پيش آنان طلاق دهد، ديگرى که آنان را عادل نمى داند بنابر احتياط واجب نبايد آن زن را براى خود يا براى کس ديگر عقد کند. ولى اگر شک در عدالت آنان داشته باشد مى تواند آن زن را بعد از تمام شدن عدّه اش براى خود يا براى

[452]

کس ديگر عقد کند.

[453]