احکام شکار کردن با اسلحه (آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی)

احکام شکار کردن با اسلحه (آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی)

احکام شکار کردن با اسلحه

مسأله 2609 :

اگر حيوان حلال گوشت وحشى را با اسلحه شکار کنند، با پنج شرط حلال و بدنش پاک است:

اول ـ آنکه اسلحه شکار مثل کارد و شمشير برنده باشد، يا مثل نيزه و تير، تيز باشد که به واسطه تيز بودن، بدن حيوان را پاره کند و اگر به وسيله دام يا چوب و سنگ و مانند اينها حيوانى را شکار کنند، پاک نمى شود و خوردن آنهم حرام است. و اگر حيوانى را با تفنگ شکار کند، چنانچه گلوله آن تيز باشد که در بدن حيوان فرو رود و آنرا پاره کند پاک و حلال است، و اگر گلوله تيز نباشد بلکه با فشار در بدن حيوان فرو رود و حيوان را بکشد، يا به واسطه حرارتش بدن حيوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن، حيوان بميرد پاک و حلال بودنش اشکال دارد.

دوم ـ کسى که شکار مى کند بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد که خوب و بد را بفهمد، و اگر کافر يا کسى که اظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر صلى الله عليه وآلهوسلم مى کند، حيوانى را شکار نمايد، آن شکار حلال نيست.

ســوم ـ اسلحه را براى شکار کردن حيوان بکار برد و اگر مثلاً جائى را نشان کند و اتفاقاً حيوانى را بکشد، آن حيوان پاک نيست و خوردن آنهم حرام است.

چهارم ـ در وقت بکار بردن اسلحه نام خدا را ببرد و چنانچه عمداً نام خدا را نبرد شکار حلال نمى شود، ولى اگر فراموش کند اشکال ندارد. حسب اجماع علماء و خبر موسى بن بکر.

پنجـم ـ وقتى به حيوان برسد که مرده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد، حرام است.

مسأله 2610 :

اگر دو نفر حيوانى را شکار کنند، و يکى از آنان مسلمان و ديگرى کافر باشد، يا يکى از آن دو نام خدا را ببرد و ديگرى عمداً نام خدا را نبرد، آن حيوان حلال نيست.

مسأله 2611 :

اگر بعد از آنکه حيوانى را تير زدند مثلاً در آب بيفتد، و انسان بداند که حيوان به واسطه تير و افتادن در آب جان داده، حلال نيست، بلکه اگر شک کند که فقط براى تير بوده يا نه، حلال نمى باشد.

مسأله 2612 :

اگر با سگ غصبى يا اسلحه غصبى حيوانى را شکار کند، شکار حلال است و مال خود او مى شود، ولى گذشته از اينکه گناه کرده، بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد.

مسأله 2613 :

اگر با شمشير يا چيز ديگرى که شکار کردن با آن صحيح است با شرطهائى که گفته شد، حيوانى را دو قسمت کنند، و سر و گردن در يک قسمت بماند و انسان وقتى برسد که حيوان جان داده باشد، هر دو قسمت حلال است، و همچنين است اگر حيوان زنده باشد، ولى به اندازه سربريدن وقت نباشد، اما اگر به اندازه سر بريدن وقت باشد و ممکن باشد که مقدارى زنده بماند، قسمتى که سر و گردن ندارد حرام و قسمتى که سر و گردن دارد، اگر سر آنرا به دستورى که در شرع معين شده ببرند حلال، وگرنه آنهم حرام مى باشد.

مسأله 2614 :

اگر با چوب يا سنگ يا چيز ديگرى که شکار کردن با آن صحيح نيست حيوانى را دو قسمت کنند، قسمتى که سر و گردن ندارد حرام است، و قسمتى که سر و گردن دارد، اگر زنده باشد و ممکن باشد که مقدارى زنده بماند، و سر آنرا به دستورى که در شرع معين شده ببرند حلال، وگرنه آن قسمت هم حرام مى باشد.

مسأله 2615 :

اگر حيوانى را شکار کنند، يا سر ببرند و بچه زنده اى از آن بيرون آيد چنانچه آن بچه را به دستورى که در شرع معين شده سر ببرند حلال و گرنه حرام مى باشد.

مسأله 2616 :

اگر حيوانى را شکار کنند يا سر ببرند و بچه مرده اى از شکمش بيرون آورند، چنانچه خلقت آن بچه کامل باشد و مو يا پشم در بدنش روئيده باشد، پاک و حلال است.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

نظر سایر مراجع

 

جدیدترین ها در این موضوع

No image

وقوف در عرفات

No image

وقوف در مشعرالحرام

No image

اعمال منى

No image

رمى جمرات

No image

قربانى

پر بازدیدترین ها

No image

نماز طواف

No image

سعى

No image

استطاعت

No image

وقوف در عرفات

Powered by TayaCMS