ب: سفيه
سوال 6 :
- کسى به اندازه‌اى کر و لال است که اگر با صداى بلند خوانده شود نمى‌شنود با اين حال نفع و نقصان مال و منال خود را هم نمى‌داند، مالهاى قيمتى را مجانا به مردم مى‌دهد و گاهى به قيمت کم هم مى‌فروشد آيا کردار چنين شخصى چه صورت دارد و ولى او چه کسى مى‌باشد تا از تصرفات سفيهانه‌اش جلوگيرى نمايد؟ لازم به تذکر است که در فرض وفاتش وارث او پسر عمويش مى‌باشد آيا پسر عمويش مى‌تواند او را از کردار احمقانه‌اش جلوگيرى نمايد؟ و اگر همان شخص اموالش را به کسى هبه نمايد هبه‌اش چه صورت دارد؟
جواب:
- اگر سفاهت او پيش از بلوغ پيدا شده و ادامه دارد در تصرفات معاملى ممنوع است و ولايت بر او با پدر و جدّ پدرى و وصى آن دو است و اگر هيچ کدام نباشند با حاکم شرع است. ولى اگر سفاهت بعد از بلوغ عارض شده ولايت بر او با حاکم شرع است و تا حاکم او را از تصرّفات منع نکند تصرفات معاملى او نافذ است.
جواب :
مريض در مرض موت
سوال 7 :
- شخص موصى در مرض موتش مالى را وقف حضرت ابا عبد اللّه الحسين (عليه السلام) نموده است؛ آيا اين وقف در مرض موت، بدون رضايت وارث صحيح است يا نه؟
استفتاءات، ج2، ص: 311
جواب:
- اگر وقف و تحويل جهت وقف در زمان حيات شخص انجام گرفته صحيح است و رضايت وارث شرط نيست.
سوال 8 :
- شخصى در مرض موت خود مايملکش را به برادرش هبه نمود آيا اين هبه با توجه به اينکه او دخترى هم دارد صحيح است؟
جواب:
- اگر به قبض موهوب له داده باشد صحيح است.
استفتاءات، ج2، ص: 313