مسائل متفرقه ازدواج و زناشویی‌ (آیت الله حسین وحید خراسانی)

مسائل متفرقه ازدواج و زناشویی‌ (آیت الله حسین وحید خراسانی)

مسائل متفرقهء زناشويى

مسأله 2507 :

کسى که به واسطهء نداشتن زن به حرام مى افتد ، واجب است زن بگيرد .

مسأله 2508 :

اگر شوهر در عقد شرط کند که زن باکره باشد ، و بعد از عقد معلوم شود و يا به اقرار زن يا بينه ثابت شود که بکارتش قبل از عقد به نزديکى از بين رفته ، هر چند ثبوت خيار فسخ براى مرد خالى از وجه نيست ، ولى احتياط واجب آن است که اگر فسخ کرد طلاق هم بدهد ، و مرد مى تواند با ملاحظهء نسبت تفاوت بين مهر باکره و غير باکره را از مهرى که قرار داده اند بگيرد ، چه عقد را فسخ کند يا بر آن باقى بماند .

مسأله 2509 :

ماندن مرد و زن نامحرم در محل خلوتى که کسى ديگر - حتى بچهء مميز - در آن جا نيست در صورت احتمال ارتکاب حرام جايز نيست .

مسأله 2510 :

اگر مرد مهر زن را در عقد معين کند و قصدش اين باشد که آن را ندهد و رضايت زن به عقد مشروط به قصد دادن مهر نباشد ، عقد صحيح است ، ولى بايد مهر را بدهد .

مسأله 2511 :

مسلمانى که از اسلام برگردد و کافر شود مرتد ناميده مى شود . ( معنى کفر در مسألهء " 107 " گذشت . ) و مرتد دو قسم است : فطرى و ملى ، مرتد فطرى کسى است که از پدر و مادرى متولد شده باشد که هر دو يا يکى از آن دو مسلمان باشند و بعد از بلوغ و کمال عقل با اختيار از اسلام برگردد . و مرتد ملى کسى است که از پدر و مادر کافر ، متولد شده باشد و بعد از مسلمان شدن از اسلام برگردد .

مسأله 2512 :

اگر زن بعد از ازدواج مرتد شود ، چنانچه شوهرش با او نزديکى نکرده باشد عقد او باطل مى گردد وعده ندارد ، و همچنين است اگر نزديکى کرده باشد ولى نه سالش تمام نشده ، يا يائسه باشد ، اما اگر نه سالش تمام شده و يائسه هم نباشد - معنى يائسه در مسألهء " 441 " گذشت - بايد به دستورى که در احکام طلاق مى آيد عده نگه دارد ، و اگر تا آخر عده مرتد بماند عقد باطل است ، و اگر در بين عده مسلمان شود بقاى عقد محل اشکال است ، و بنابر احتياط واجب اگر بخواهد با او بماند دوباره عقد نمايد ، و اگر بخواهد جدا شود طلاق بدهد .

مسأله 2513 :

مرد مسلمان زاده هر چند يکى از پدر و مادرش مسلمان باشند ، اگر مرتد شود زنش بر او حرام مى شود ، و بايد به مقدار عده ء وفات - که در احکام طلاق مى آيد - عده نگه دارد .

مسأله 2514 :

مردى که از پدر و مادر غير مسلمان به دنيا آمده و مسلمان شده ، اگر بعد از ازدواج مرتد شود ، چنانچه با زنش نزديکى نکرده ، يا اين که زن نه سالش تمام نشده ، يا يائسه باشد ، عقد باطل مى گردد وعده ندارد ، و اگر بعد از نزديکى مرتد شود و زن او نه سالش تمام شده و يائسه هم نباشد ، بايد آن زن به مقدار عده ء طلاق - که در احکام طلاق مى آيد - عده نگه دارد ، و اگر تا تمام شدن عده مسلمان نشود عقد باطل است ، و اگر پيش از تمام شدن عده مسلمان شود ، بقاى عقد محل اشکال است و بنابر احتياط واجب اگر بخواهد با او بماند دوباره زن را عقد نمايد ، و اگر بخواهد جدا شود طلاق بدهد .

مسأله 2515 :

اگر زن در عقد با مرد شرط کند که او را از شهرى بيرون نبرد و مرد هم قبول کند ، نبايد زن را بدون رضايتش از آن شهر بيرون ببرد .

مسأله 2516 :

اگر زنى از شوهر سابقش دخترى داشته باشد ، شوهر بعدى مى تواند آن دختر را براى پسر خود که از اين زن نيست عقد کند ، و اگر مردى دخترى را براى پسر خود عقد کند مى تواند با مادر آن دختر ازدواج نمايد .

مسأله 2517 :

اگر زنى از زنا آبستن شود ، در صورتى که خود آن زن يا مردى که با او زنا کرده يا هر دوى آنان مسلمان باشند ، براى آن زن جايز نيست بچه را سقط کند ، و همچنين است - بنابر احتياط واجب - در صورتى که مسلمان نباشند .

مسأله 2518 :

اگر کسى با زنى که شوهر ندارد و در عده ء کسى هم نيست زنا کند ، چنانچه بعد از استبراء - به نحوى که در مسألهء " 2463 " گذشت - او را عقد کند و بچه اى از آنان پيدا شود ، در صورتى که ندانند از نطفهء حلال است يا حرام ، آن بچه بدون اشکال حلال زاده است ، ولى اگر قبل از استبراء او را عقد کرده و نزديکى کرده باشد ، محل اشکال است .

مسأله 2519 :

اگر مرد نداند که زن در عده است و با او ازدواج کند ، چنانچه زن هم نداند و بچه اى از آنان به دنيا آيد ، حلال زاده است و شرعا فرزند هر دو مى باشد ، ولى اگر زن مى دانسته که در عده است ، شرعا بچه فرزند پدر است ، و کسى که يقين دارد در عده بوده و شک در تمام شدن آن دارد در حکم کسى است که مى داند در عده است ، و در هر صورت عقد آنان باطل است و به يکديگر حرام مى باشند .

مسأله 2520 :

اگر زن بگويد يائسه ام نبايد حرف او را قبول کرد ، ولى اگر بگويد شوهر ندارم حرف او قبول مى شود .

مسأله 2521 :

اگر زن بگويد شوهر ندارم و انسان با او ازدواج کند و بعد کسى بگويد آن زن شوهر داشته ، چنانچه شرعا گفتهء آن کس ثابت نشود ، نبايد حرف او را قبول کرد .

مسأله 2522 :

تا دو سال پسر يا دختر تمام نشده پدر نمى تواند او را از مادرش جدا کند ، و احتياط واجب آن است که دختر را تا هفت سال از مادرش جدا نکند .

مسأله 2523 :

اگر خواستگار از جهت ديانت و اخلاق پسنديده باشد ، مستحب است در شوهر دادن دخترى که بالغه است عجله کنند .

مسأله 2524 :

اگر زن مهر خود را به شوهر صلح کند که زن ديگر نگيرد ، زن نمى تواند مهر را بگيرد و بر شوهر هم واجب است که زن ديگر نگيرد .

مسأله 2525 :

کسى که از زنا به دنيا آمده ، اگر زن بگيرد و بچه پيدا کند ، آن بچه حلال زاده است . مسأله 2526 - هرگاه مرد در روزه ء ماه رمضان ، يا در حال حيض با زن خود نزديکى کند ، معصيت کرده ، ولى اگر بچه اى از آنان به دنيا آيد حلال زاده است .

مسأله 2527 :

زنى که يقين دارد شوهرش - مثلا - در سفر مرده ، اگر بعد از عده ء وفات - که مقدار آن در احکام طلاق مى آيد - شوهر کند و شوهر اول از سفر برگردد ، بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اول حلال است ، ولى اگر شوهر دوم با او نزديکى کرده باشد ، زن بايد عده نگه دارد ، و شوهر دوم بايد مهر او را مطابق مهر زنهايى که مثل او هستند بدهد ، ولى خرج عده ندارد .

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

نظر سایر مراجع

جدیدترین ها در این موضوع

No image

احکام مسجد

No image

واجبات نماز

No image

نماز جماعت

No image

نماز جمعه

No image

نماز مسافر

پر بازدیدترین ها

No image

مقدمه

No image

نماز جماعت

No image

واجبات نماز

No image

احکام مسجد

No image

اعتکاف

Powered by TayaCMS