صید ماهی (آیت الله ناصر مکارم شیرازی)

صيد ماهى

مسأله 2247 :

ماهى حلال آن ماهى است که فلس داشته باشد، خواه فلس آن کم باشد يا زياد، کوچک باشد يا درشت، حتّى ماهيانى که فلس آنها سست است و در دام مى ريزد حلال است، ولى فلسهاى ذرّه بينى و مانند آن، که مردم به آن فلس نمى گويند فايده اى ندارد.

مسأله 2248 :

اگر ماهى را زنده از آب بگيرند و بيرون آب جان دهد، پاک و حلال است، حتّى اگر در دامى که در آب باشد بميرد آن نيز حلال است.

مسأله 2249 :

اگر ماهى از آب بيرون بيفتد، يا موج آن را بيرون بيندازد، يا بر اثر جزر و مَد دريا در خشکى بماند و بميرد، حرام است، ولى اگر پيش از آن که بميرد با

[438]

دست يا با وسيله ديگرى آن را بگيرند و بعد جان دهد حلال است.

مسأله 2250 :

صيد کننده ماهى لازم نيست مسلمان باشد و در موقع صيد ماهى نام خدا را ببرد، ولى بايد معلوم باشد آن را زنده از آب گرفته يا بعد از افتادن در دام جان داده است.

مسأله 2251 :

اگر ماهى از بازار مسلمانان يا از دست مسلمانى گرفته شود حلال است، هر چند معلوم نباشد آن را زنده از آب گرفته اند يا نه و جستجو نيز لازم نيست، ولى اگر از کافرى گرفته شود و معلوم نباشد ماهى زنده از آب گرفته شده يا زنده به دام افتاده يا نه، حرام است.

مسأله 2252 :

خوردن ماهى هاى کوچک زنده اشکال دارد، مگر براى درمان در مقام ضرورت.

مسأله 2253 :

اگر ماهى را که هنوز کاملاً جان نداده بريان کنند، يا در بيرون آب پيش از جان دادن بکشند خوردن آن اشکال ندارد.

مسأله 2254 :

اگر ماهى را بيرون آب دو قسمت کنند و يک قسمت آن در حالى که زنده است در آب بيفتد و بميرد خوردن قسمتى که بيرون آب مانده اشکال دارد.

مسأله 2255 :

ميگو که آن را روبيان نيز مى گويند از حيوانات آبى حلال است، ولى ماهى سمنقور که از حشرات خشکى است و نام ماهى بر آن نهاده اند حرام است، مگر براى درمان در مقام ضرورت.

[439]