وضـو
مسأله 242 :
در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلوي سر و روي پاها را مسح کشند.
مسأله 243 :
در ازاي صورت را بايد از بالاي پيشاني جـايي که مـوي سر بيرون مي‌آيد تا آخر چانه شست، و پهناي آن به مقداري که بين انگشت وسط و شست قرار مي‌گيرد شسته شود، و اگر مختصري از اين مقدار را نشويد وضو باطل است، و براي آن که يقين کند اين مقدار کاملاً شسته شده بايد کمي اطراف آن را هم بشويد.
مسأله 244 :
اگر صورت يا دست کسي کوچکتر يا بزرگتر از معمول مردم باشد بايد ملاحظه کند که مردمان معمولي تا کجاي صورت خود را مي‌شويند، او هم تا همانجا را بشويد، و نيز اگر در پيشاني او مو روييده يا جلوي سرش مو ندارد بايد به اندازه معمول پيشاني را بشويد.
مسأله 245 :
اگر احتمال دهد چرک يا چيز ديگري در ابروها و گوشه‌هاي چشم و لب او هست که نمي‌گذارد آب به آنها برسد، چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، بايد پيش از وضو وارسي کند که اگر هست برطرف نمايد مگر در صورتي که ظن بعدم داشته باشد فحص لازم نيست.
مسأله 246 :
اگـر پـوست صـورت از لاي مـو پيـدا باشـد بايد آب را به پوست برساند، اگر پيدا نباشد شستن مو کافي است ورساندن آب به زير آن لازم نيست.
مسأله 247 :
اگر شک کند که پوست صورت از لاي مو پيدا است يا نه، بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند.
مسأله 248 :
شستن توي بيني ومقداري از لب وچشم که در وقت بستن ديده نمي‌شود واجب نيست، ولي براي آن که يقين کند از جايي که بايد شسته شود چيزي باقي نمانده، واجب است مقداري از آنها را هم بشويد و کسي که نمي‌دانسته بايد اين مقدار را بشويد اگر نداند در وضوهايي که گرفته اين مقدار را شسته يا نه نمازهايي که خوانده صحيح است.
مسأله 249 :
بايد‌صورت و دستها را از بالا به‌پايين‌شست‌و اگر از‌پايين‌به بالا بشويَد وضو باطل است.
مسأله 250 :
اگر‌دست‌را تر کند و‌به‌صورت ودستها بکشد،چنانچه‌تري دست به قدري باشد که به واسطه کشيدن دست آب کمي بر آنها جاري شود کافي‌است.
مسأله 251 :
بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.
مسأله 252 :
براي آن که يقين کند آرنج را کاملاً شسته بايد مقداري بالاتر از آرنج را هم بشويد.
مسأله 253 :
کسي که پيش از شستن صورت دستهاي خود را تا مچ شسته، در موقع وضو بايد تا سر انگشتان را بشويد و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوي او باطل است.
مسأله 254 :
در وضو شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب و مرتبه دوم مستحب است مگر در شستن دست چپ احتياط مستحب آن است که از يک مرتبه تجاوز نکند و مرتبه سوم وبيشتر از آن حرام مي‌باشد و اين که کدام شستن، اول يا دوم يا سوم است مربوط به قصد کسي است که وضو مي‌گيرد، پس اگر به قصد شستن مرتبه اول مثلاً ده مرتبه آب به صورت بريزد اشکال ندارد، و همه آنها شستن اول حساب مي‌شود، و اگر به قصد اين که سه مرتبه بشويد، سه مرتبه آب بريزد مرتبه سوم آن حرام است.
مسأله 255 :
بعد از شستن هر دو دست بايد جلوي سر را با تري آب وضو که در دست مانده مسح کند، و احتياط واجب آن است که با باطن دست راست بوده باشد و احتياط واجب آن است که مسح از بالا به پايين بوده باشد.
مسأله 256 :
يک قمست از چهار قسمت سر، که مقابل پيشاني است جاي مسح مي‌باشد، و هر جاي اين قسمت را به هر اندازه مسح کند کافي است، اگرچه احتياط مستحب آن است که از درازا به اندازه درازاي يک انگشت و از پهنا به اندازه پهناي سه انگشت بسته مسح نمايد.
مسأله 257 :
لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلکه بر موي جلوي سر هم صحيح است ولي کسي که موي جلوي سر او به اندازه‌اي بلند است که اگر مثلاً شانه کند به صورتش مي‌ريزد، يا به جاهاي ديگر سر مي‌رسد، بايد بيخ موها را مسح کند، يا فرق سر را باز کرده پوست سر را مسح نمايد و اگر موهايي را که به صورت مي‌ريزد يا به جاهاي ديگر مي‌رسد جلوي سرجمع کند وبر آنها مسح نمايد، يا بر موي جاهاي ديگر سر که جلوي آن آمده مسح کند باطل است.
مسأله 258 :
بعد از مسح سر بايد با تري آب وضو که در دست مانده روي پاها را از سر انگشتها تا برآمدگي روي پا مسح کند و احتياط مستحب آن است که تا مفصل را هم مسح نمايد.
مسأله 259 :
احتياط واجب آن است که تمام روي پا مسح شود.
مسأله 260 :
در مسح پا دست را بـر انگشتها بگذارد و بعـد به پشت پـا بکشد و اگر تمام دست را روي پا بگذارد و کمي بکشد جائز است، ولي اوّلي موافق با احتياط مي‌باشد.
مسأله 261 :
در مسح سر وروي پا بايد دست را روي آنها بکشد و اگر دست را نگهدارد و سر يا پا را به آن بکشد بنابر احتياط لازم وضو باطل است ولي اگر موقعي که دست را مي‌کشد سر يا پا مختصري حرکت کند اشکال ندارد.
مسأله 262 :
جاي‌مسح بايد خشک‌باشد و اگر به قدري‌تر باشد که رطوبت کف دست به آن اثر نکند مسح باطل است ولي اگرتري آن به قدري کم باشد که رطوبتي که بعد از مسح در آن ديده مي‌شود بگويند فقط تري از کف دست است اشکال ندارد.
مسأله 263 :
اگر براي مسح رطوبتي در کف دست نمانده باشد نمي‌تواند دست را با آب خارج تر کند، بلکه بايد از تري ابرو و مژگان وريش که داخل حد صورت است بگيرد و با آن مسح نمايد.
مسأله 264 :
اگر رطوبت‌کف‌دست فقط به‌اندازه‌مسح‌سر باشد احتياط واجب آن است که سر را با همان رطوبت مسح کند، و براي مسح پاها از ابرو و مژگان و ريش رطوبت بگيرد.
مسأله 265 :
مسـح کـردن از روي جـوراب و کفش بـاطل ولي اگـر به واسطه سرماي شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند کفش يا جوراب را بيرون آورد، مسح کردن بر آنها اشکال ندارد و اگر روي کفش نجس باشد احوط آن است که چيز پاکي بر آن بيندازد وبر آن چيز مسح کند و احتياط واجب آن است که تيمّم هم بنمايد.
مسأله 266 :
اگر روي پا نجس باشد و نتواند براي مسح آن را آب بکشد بايد تيمم نمايد و احتياط واجب آن است که جبيره هم نمايد.