احکام نماز (آیت الله سید علی محمد دستغیب)
احکام نماز
نماز مهمترين اعمال دينى است که اگر قبول درگاه خداوند عالم شود، عبادتهاى ديگر هم قبول مى‌شود و اگر پذيرفته نشود اعمال ديگر هم قبول نمى‌شود. و همان طور که اگر انسان شبانه روزى پنج نوبت در نهر آبى‌شستشو کند، چرک در بدنش نمى‌ماند نمازهاى پنجگانه هم انسان را از گناهان پاک مى‌کند. و سزاوار است که انسان نماز را در اوّل وقت بخواند و کسى که نماز را پست و سبک شمارد، مانند کسى است که نماز نمى‌خواند، پيغمبر اکرم(ص) فرمود: «کسى که به نماز اهمّيت ندهد و آن را سبک شمارد، سزاوار عذاب آخرت است.» روزى حضرت در مسجد تشريف داشتند مردى وارد و مشغول نماز شد و رکوع و سجودش را کاملاً به جا نياورد، حضرت فرمودند: «اگر اين مرد در حالى که نمازش اين طور است از دنيا برود، به دين من از دنيا نرفته است». پس انسان بايد مواظب باشد که به عجله و شتابزدگى نماز نخواند و در حال نماز به ياد خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد و متوجّه باشد که با چه کسى سخن مى‌گويد و خود را در مقابل عظمت و بزرگى خداوند عالم بسيار پست و ناچيز ببيند و اگر انسان در موقع نماز کاملاً به اين مطلب توجّه کند، از خود بى خبر مى‌شود، چنانچه در حال نماز تير را از پاى مبارک اميرالمؤمنين(ع) بيرون کشيدند و آن حضرت متوجّه نشدند. و نيز بايد نمازگزار توبه و استغفار نمايد و گناهانى که مانع قبول شدن نماز است، مانند حسد، کبر، غيبت، خوردن حرام، آشاميدن مسکرات و ندادن خمس و زکات بلکه هر معصيتى را ترک کند. و همچنين سزاوار است کارهايى که ثواب نماز را کم مى‌کند بجا نياورد، مثلاً در حال خواب آلودگى و خوددارى از بول به نماز نايستد و در موقع نماز به آسمان نگاه نکند و نيز کارهايى که ثواب نماز را زياد مى‌کند بجا آورد، مثلاً انگشترى عقيق به دست کند و لباس پاکيزه بپوشد و شانه و مسواک کند و خود را خوشبو نمايد.