احکام نجــاست
مسأله 136 :
نجس کردن خط و ورق قرآن حرام است و اگر نجس شود بايد فوراً آن را آب بکشند.
مسأله 137 :
اگر جلد قرآن نجس شود در صورتى که بى احترامى به قرآن باشد بايد آن را آب بکشند.
مسأله 138 :
گذاشتن قرآن روى عين نجس مانند خون و مردار، اگر چه آن عين نجس خشک باشد حرام است و برداشتن قرآن از روى آن واجب مى باشد، چنانچه موجب هتک باشد و غالب چنين است.
مسأله 139 :
نوشتن قرآن با مرکب نجس اگر چه يک حرف آن باشد حرام است و اگر نوشته شود بايد آن را آب بکشند، يا به واسطه تراشيدن و مانند آن کارى کنند که از بين برود.
مسأله 140 :
دادن قرآن به کافر حرام، و گرفتن قرآن از او واجب است در صورت هتک.
مسأله 141 :
اگر ورق قرآن يا چيزى که احترام آن لازم است، مثل کاغذى که اسم خدا يا پيغمبر يا امام بر آن نوشته شده، در مستراح بيفتد بيرون آوردن و آب کشيدن آن اگر چه خرج داشته باشد واجب است. و اگر بيرون آوردن آن ممکن نباشد بنابر احتياط واجب بايد به آن مستراح نروند تا يقين کنند آن ورق پوسيده است، و نيز اگر تربت در مستراح بيفتد و بيرون آوردن آن ممکن نباشد، بايد تا وقتى که يقين نکرده اند، بکلى از بين رفته به آن مستراح نروند.
مسأله 142 :
خوردن و آشاميدن چيز نجس حرام است و همچنين است خورانيدن آن به ديگرى و اما به اطفال و ديوانه ها پس اگر مسکر باشد يا خوردن آن براى طفل مضر باشد حرام است والا جايز است.
مسأله 143 :
فروختن و عاريه دادن چيز نجسى که مى شود آن را آب کشيد، اگر نجس بودن آن را به طرف بگويد اشکال ندارد. و اگر نگويد و موجب وقوع طرف در حرام يا ترک واجب شود اقوى حرمت است.
مسأله 144 :
اگر انسان ببيند کسى چيز نجسى را مى خورد يا با لباس نجس نماز مى خواند، لازم نيست به او بگويد.
مسأله 145 :
اگر جائى از خانه يا فرش کسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر کسانى که وارد خانه او مى شوند با رطوبت به جاى نجس رسيده است چنانچه موجب وقوع آنها در فعل حرام يا ترک واجب مثل نماز خواندن بىوضوء شود خبر دادن به آنها واجب است و اما اگر سبب شود که نماز در لباس نجسى که علم به نجاست آن ندارند بخوانند لازم نيست خبر دادن.
مسأله 146 :
اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بايد به مهمانها بگويد. اما اگر يکى از مهمانها بفهمد، لازم نيست به ديگران خبر دهد. ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد که ممکن است به واسطه نجس بودن آنان خود او هم نجس شود، بايد بعد از غذا به آنان بگويد.
مسأله 147 :
اگر چيزى را که عاريه کرده نجس شود، چنانچه صاحبش آن چيز را در کارى که شرط آن پاکى است استعمال مى کند و موجب واقع شدن او در فعل حرام يا ترک واجب شود بايد نجس شدن آن را به او بگويد.
مسأله 148 :
اگر بچه بگويد چيزى نجس است يا چيزى را آب کشيده، نبايد حرف او را قبول کرد. ولى بچه اى که تکليفش نزديک است، اگر بگويد چيزى را آب کشيدم حرف او اگر موجب اطمينان باشد قبول مى شود، و اگر بگويد چيزى نجس است احتياط مستحب آن است که از آن اجتناب کنند.