احکام نجاست (آیت الله حسین وحید خراسانی)

احکام نجاست (آیت الله حسین وحید خراسانی)

احکام نجاسات

مسأله 136 :

نجس کردن خط و ورق قرآن در صورتى که مستلزم هتک باشد حرام است ، و اگر نجس شود بايد فورا آن را آب بکشند ، و همچنين در غير صورت هتک بنابر احتياط واجب .

مسأله 137 :

اگر جلد قرآن نجس شود ، در صورتى که بى احترامى به قرآن باشد بايد آن را آب بکشند .

مسأله 138 :

گذاشتن قرآن روى عين نجسى که خشک است ، در صورتى که مستلزم هتک باشد حرام و برداشتن آن واجب است .

مسأله 139 :

نوشتن قرآن با مرکب نجس - اگر چه يک حرف آن باشد - حکم نجس کردن آن را دارد ، و اگر نوشته شود بايد آن را به وسيلهء آب و يا غير آن محو کنند .

مسأله 140 :

در صورتى که دادن قرآن به کافر مستلزم هتک باشد حرام و گرفتن از او واجب است

مسأله 141 :

اگر ورق قرآن يا چيزى که احترام آن لازم است ، - مثل کاغذى که اسم خدا يا پيغمبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) يا يکى از معصومين ( عليهم السلام ) بر آن نوشته شده - در مستراح بيفتد ، بيرون آوردن و آب کشيدن آن اگر چه خرج داشته باشد واجب است ، و اگر بيرون آوردن آن ممکن نباشد ، بايد به آن مستراح نروند تا يقين کنند آن ورق پوسيده است ، و همچنين اگر تربت در مستراح بيفتد و بيرون آوردن آن ممکن نباشد ، بايد تا وقتى که يقين نکرده اند که به کلى از بين رفته به آن مستراح نروند .

مسأله 142 :

خوردن و آشاميدن چيز نجس و متنجس حرام است ، و همچنين است خوراندن آن به ديگرى ، ولى خوراندن متنجس به طفل يا ديوانه جايز است ، و اگر خود طفل يا ديوانه متنجس را بخورد يا با دست نجس غذا را نجس کند و بخورد ، جلوگيرى از او لازم نيست .

مسأله 143 :

فروختن و عاريه دادن چيز نجسى که قابل پاک شدن است اشکال ندارد ، ولى بايد در صورتى که طرف در معرض مثل خوردن و آشاميدن است نجاست آن را بگويد .

مسأله 144 :

اگر انسان ببيند کسى چيز نجسى را مى خورد يا با لباس نجس نماز مى خواند لازم نيست به او بگويد .

مسأله 145 :

اگر جايى از خانه يا فرش کسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر کسى که وارد خانهء او مى شود با رطوبت به جاى نجس رسيده است ، در صورتى که او سبب براى اين امر باشد و در معرض اين باشد که نجاست به مأکول و مشروب سرايت کند بايد به آنان بگويد .

مسأله 146 :

اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است بايد به ميهمانها بگويد ، اما اگر يکى از ميهمانها بفهمد لازم نيست به ديگران خبر دهد ، ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد که به واسطهء نجس بودن آنان خود او مثلا مبتلا به اکل وشرب نجس شود ، بايد بعد از غذا به آنان بگويد .

مسأله 147 :

اگر چيزى را که عاريه کرده نجس شود ، چنانچه صاحبش آن چيز را در خوردن يا آشاميدن استعمال کند - مانند ظرف - واجب است نجس شدن آن را به او بگويد ، اما مثل لباس ، نجس شدن آن را لازم نيست بگويد اگر چه بداند صاحبش با آن نماز مى خواند ، مگر اين که صاحبش بخواهد با لباس پاک واقعى نماز بخواند که در اين صورت احتياط واجب آن است که نجس بودنش را به او اطلاع دهد .

مسأله 148 :

اگر بچه بگويد چيزى نجس است يا چيزى را آب کشيده ، نمى شود حرف او را قبول کرد ، ولى بچه اى که مميز است اگر بگويد چيزى را آب کشيدم ، در صورتى که آن بچه ثقه باشد وظن بر خلاف گفتهء او نباشد ، حرف او قبول مى شود ، و همچنين اگر بگويد چيزى نجس است .

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

نظر سایر مراجع

No image

احکام نجاست

جدیدترین ها در این موضوع

استفتائات نذر

استفتائات نذر

یائِسِه

یائِسِه

وثیقه

وثیقه

نفقه

نفقه

No image

نری

Powered by TayaCMS