احکام عقد دائم (آیت الله سید علی محمد دستغیب)

احکام عقد دائم‌

مسأله 2502 :

ازدواج دائم با زن پنجم براى کسى که چهار زن دائم دارد جايز نيست، مگر اينکه بعضى از آنها را طلاق دهد، که اگر طلاق رجعى بود بايد بعد از اتمام عدّه، زن پنجم را عقد کند.

مسأله 2503 :

زنى که عقد دائمى شده بنابر احتياط نبايد بدون اجازه شوهر از خانه بيرون رود و بايد خود را براى هر لذّتى که او مى‌خواهد، تسليم نمايد و بدون عذر شرعى از نزديکى کردن او جلوگيرى نکند. و اگر در اينها از شوهر تمکين کند، تهيه غذا و لباس و منزل او و لوازم ديگرى که در کتب ذکر شده بر شوهر واجب است و اگر تهيه نکند، چه توانايى داشته باشد يا نداشته باشد، مديون زن است.

مسأله 2504 :

اگر زن در کارهايى که در مسأله پيش گفته شد تمکين از شوهر نکند گناهکار است و حقّ غذا و لباس و منزل و همخوابى ندارد ولى مهر او از بين نمى‌رود.

مسأله 2505 :

مرد حق ندارد زن خود را به خدمت خانه مجبور کند.

مسأله 2506 :

مخارج سفر زن اگر بيشتر از مخارج وطن باشد با شوهر نيست، ولى اگر شوهر مايل باشد که زن را سفر ببرد بايد خرج سفر او را بدهد.

مسأله 2507 :

زنى که از شوهر تمکين مى‌کند اگر مطالبه خرجى کند و شوهر ندهد مى‌تواند جهت الزام شوهر بر پرداخت نفقه به حاکم شرع و اگر ممکن نباشد به عدول مؤمنين و اگر آن هم ممکن نباشد به فُسّاق مؤمنين مراجعه نمايد و چنانچه الزام شوهر بر دادن نفقه ممکن نباشد مى‌تواند با اجازه گرفتن از حاکم شرع، در هر روز به اندازه خرجى آن روز بدون اجازه از مال او بردارد، و اگر ممکن نيست چنانچه ناچار باشد که معاش خود را تهيه کند، در موقعى که مشغول تهيه معاش است تمکين شوهر بر او واجب نيست.

مسأله 2508 :

مرد نمى‌تواند زن دائمى خود را به طورى ترک کند که نه مثل زن شوهردار باشد نه مثل زن بى شوهر، لکن واجب نيست هر چهار شب يک شب نزد او بماند.

مسأله 2509 :

شوهر نمى‌تواند بيش از چهار ماه، نزديکى با عيال دائمى خود را ترک کند مگر با رضايت او.

مسأله 2510 :

اگر در عقد دائمى مهر را معيّن نکنند عقد صحيح است و چنانچه مرد با زن نزديکى کند، بايد مهر او را مطابق مهر زنهايى که مثل او هستند بدهد.

مسأله 2511 :

اگر موقع خواندن عقد دائمى براى دادن مهر مدّتى معيّن نکرده باشند، زن مى‌تواند پيش از گرفتن مهر از نزديکى کردن شوهر جلوگيرى کند، چه شوهر توانايى دادن مهر را داشته باشد چه نداشته باشد. ولى اگر پيش از گرفتن مهر به نزديکى راضى شود و شوهر با او نزديکى کند ديگر نمى‌تواند بدون عذر شرعى از نزديکى شوهر جلوگيرى نمايد.