شکار کردن با سگ شکارى
مسأله 2702 :
اگر سگ شکارى حيوان وحشى حلال گوشتى را شکار کند پاک بودن و حلال بودن آن حيوان شش شرط دارد:
اوّل: سگ به طورى تربيت شده باشد که هر وقت آن را براى گرفتن شکار بفرستند برود و هر وقت از رفتن جلوگيرى کنند بايستد ولى اگر در وقت نزديک شدن به شکار، با جلوگيرى نايستد مانع ندارد و احتياط واجب آن است که اگر عادت دارد که پيش از رسيدن صاحبش شکار را مى‌خورد از شکار او اجتناب کنند، ولى اگر اتّفاقاً شکار را بخورد اشکال ندارد.
دوم: صاحبش آن را بفرستد و اگر از پيش خود دنبال شکار رود و حيوانى را شکار کند خوردن آن حيوان حرام است. بلکه اگر از پيش خود دنبال شکار رود و بعداً صاحبش بانگ بزند که زودتر آن را به شکار برساند اگرچه بواسطه صداى صاحبش شتاب کند، بنابر احتياط واجب بايد از خوردن آن شکار خوددارى نمايد.
سوم: کسى که سگ را مى‌فرستد بايد مسلمان باشد يا بچّه مسلمان باشد که خوب و بد را بفهمد و اگر کافر يا کسى که اظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر(ص) مى‌کند سگ را بفرستد، شکار آن سگ حرام است.
چهارم: وقت فرستادن سگ، نام خدا را ببرد و اگر عمداً نام خدا را نبرد، آن شکار حرام است، ولى اگر از روى فراموشى باشد اشکال ندارد. و اگر وقت فرستادن سگ نام خدا را عمداً نبرد و پيش از آن که سگ به شکار برسد نام خدا را ببرد بنابر اظهر مانعى ندارد.
پنجم: شکار بواسطه زخمى که از دندان سگ پيدا کرده بميرد پس اگر سگ، شکار را خفه کند، يا شکار از دويدن يا ترس بميرد حلال نيست.
ششم: کسى که سگ را فرستاده، وقتى برسد که حيوان مرده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد. البته بايد شکارچى در رسيدن به حيوان شتاب کند. و چنانچه وقتى برسد که به اندازه سر بريدن وقت باشد مثلاً حيوان چشم يا دم خود را حرکت دهد، يا پاى خود را به زمين بزند، چنانچه سر حيوان را نبرد تا بميرد حلال نيست.
مسأله 2703 :
کسى که سگ را فرستاده اگر وقتى برسد که بتواند سر حيوان را ببرد، چنانچه به طور معمول و با شتاب مثلاً کارد را بيرون آورد و وقت سر بريدن بگذرد و آن حيوان بميرد حلال است، ولى اگر مثلاً بواسطه زياد تنگ بودن غلاف يا چسبندگى آن، بيرون آوردن کارد طول بکشد و وقت بگذرد حلال نمى‌شود و نيز اگر چيزى همراه او نباشد که با آن سر حيوان را ببرد و حيوان بميرد واجب آن است که از خوردن آن خوددارى کند
مسأله 2704 :
اگر چند سگ را بفرستد و با هم حيوانى را شکار کنند، چنانچه همه آنها داراى شرطهايى که گفته شده باشند، شکار حلال است و اگر يکى از آنها داراى آن شرطها نبوده ولى مؤثّر در شکار باشد، شکار حرام است.
مسأله 2705 :
اگر سگ را براى شکار حيوانى بفرستند و آن سگ حيوان ديگرى را شکار کند، آن شکار حلال و پاک است و نيز اگر آن حيوان را با حيوان ديگرى شکار کند، هر دوى آنها حلال و پاک مى‌باشند.
مسأله 2706 :
اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و يکى از آنها کافر باشد، يا عمداً نام خدا را نبرد، آن شکار حرام است. و نيز اگر يکى از سگهايى را که فرستاده‌اند به طورى که گفته شد تربيت شده نباشد، آن شکار حرام مى‌باشد.
مسأله 2707 :
اگر باز يا حيوان ديگرى غير سگ شکارى حيوانى را شکار کند، آن شکار حلال نيست ولى اگر وقتى برسند که حيوان زنده باشد و به دستورى که در شرع معيّن شده سر آن را ببرند حلال است.