احکام شکار کردن با اسلحه (آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی)

احکام شکار کردن با اسلحه (آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی)

احکام شکار کردن با اسلحه

مسأله 2610 :

اگر حيوان حلال گوشت وحشى و يا اهلى را که وحشى شده بااسلحه شکار کنند, با پنج شرط حلال و بدنش پاک است : اول - آن که اسلحه شکار مثل کارد و شمشير برنده باشد, يا مثل نيزه وتير, تيز باشدکه بواسطه تيز بودن , بدن حيوان را پاره کند, و اگر بوسيله دام يا چوب و سنگ ومانند اينها حيوان را شکار کنند پاک نمى شود, و خوردن آن هم حرام است .

و اگرحيوانى را با تفنگ شکار کنند, چنانچه گلوله آن تـيـز بـاشد که در بدن حيوان فرو رودو آن را پاره کند پاک و حلال است , و اگر گلوله تيز نباشد بلکه با فشار در بدن حيوان فرو رود و حيوان را بکشد, يا بواسطه حرارتش بدن حيوان را بسوزاند و در اثرسوزاندن , حيوان بميرد, پاک و حلال بودنش اشکال دارد.

دوم - کـسـى کـه شکار مى کند, بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد که خوب وبدرا بفهمد.

و اگـر کافر يا کسى که اظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر (ص ) را مى کندحيوانى را شکار نمايد, آن شکار حلال نيست .

سوم - اسلحه را براى شکار کردن حيوان بکار برد, و اگر مثلا جايى را نشان کند واتفاقا حيوانى را بکشد, آن حيوان پاک نيست وخوردن آن هم حرام است .

چـهـارم - در وقـت بـکار بردن اسلحه نام خدا را ببرد, و چنانچه عمدا نام خدا را نبردشکار حلال نمى شود ولى اگر فراموش کند اشکال ندارد.

پنجم - وقتى به حيوان برسد که مرده باشد, يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سربريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميردحرام است .

مسأله 2611 :

اگـر دو نفر حيوانى را شکار کنند, و يکى از آنان مسلمان و ديگرى کافر باشد آن حـيوان حلال نيست .

و اگر هر دو مسلمان باشند و يکى از آندو نام خدارا ببرد, و ديگرى عمدا نام خدا را نبرد, آن حيوان حلال نيست , بنابر احتياطلازم .

مسأله 2612 :

اگر بعد از آن که حيوانى را تير زدند مثلا در آب بيفتد, و انسان بداندکه حيوان بـواسطه تير و افتادن در آب جان داده , حلال نيست , بلکه اگر شک کند که فقط براى تير بوده يا نـه , حـلال نمى باشد.

و اگر حيوانى را شکار کنند و از نظر ناپديدشود و بعد از آن مرده آن حيوان پـيـدا شود اگر بدانند که موت آن فقط مستند به سلاح شکار بوده حلال , ولى اگر احتمال دهند که سلاح شکار به ضميمه چيز ديگرسبب مرگ حيوان شده , محکوم به نجاست و حرمت است .

مسأله 2613 :

اگر با سگ غصبى يا اسلحه غصبى حيوانى را شکار کند, شکارحلال است و مال خود او مى شود ولى گذشته از اين که گناه کرده , بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد.

مسأله 2614 :

اگر با شمشير يا چيز ديگرى که شکار کردن با آن صحيح است باشرطهايى که در مسأله 2610 گفته شد, حيوانى را دو قسمت کنند, وسر و گردن دريک قسمت بماند, و انسان وقتى برسد که حيوان جان داده باشد, هر دو قسمت حلال است .

و همچنين است اگر حيوان زنده باشد, ولى به اندازه سر بريدن وقت نباشد, اما اگر به اندازه سر بريدن وقت باشد, و ممکن باشد که مـقـدارى زنده بماند,قسمتى که سر وگردن ندارد حرام وقسمتى که سرو گردن دارد, اگر سر آن را به دستورى که در شرع معين شده ببرند حلال , وگرنه آن هم حرام مى باشد.

مسأله 2615 :

اگر با چوب يا سنگ يا چيز ديگرى که شکار کردن با آن صحيح نيست , حيوانى را دو قـسمت کنند, قسمتى که سر و گردن ندارد حرام است , وقسمتى که سر و گردن دارد, اگر زنده باشد و ممکن باشد که مقدارى زنده بماند وسر آن را بدستورى که در شرع معين شده ببرند, حلال , وگرنه آن قسمت هم حرام مى باشد.

مسأله 2616 :

اگر حيوانى را شکار کنند, يا سر ببرند وبچه زنده اى از شکم آن بيرون آيد, چنانچه آن بچه را به دستورى که در شرع معين شده سر ببرند حلال ,وگرنه حرام مى باشد.

مسأله 2617 :

اگـر حـيوانى را شکار کنند يا سر ببرند, و بچه مرده اى از شکمش بيرون آورند, چنانچه خلقت آن کامل باشد ومو يا پشم در بدنش روييده باشد پاک وحلال است .

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

نظر سایر مراجع

جدیدترین ها در این موضوع

استفتائات نذر

استفتائات نذر

یائِسِه

یائِسِه

وثیقه

وثیقه

نفقه

نفقه

No image

نری

Powered by TayaCMS