( احکام شکار کردن با اسلحه ).
مسأله 2610 :
اگـر حـيوان حلال گوشت وحشى را با اسلحه شکار کنند و بميرد با پنج شرط حلال و بدنش پاک است : اول آن که اسلحه شکار مثل کارد و شمشير برنده باشد , يا مثل نيزه و تير , تيز باشد که به واسطه تيز بـودن , بدن حيوان را پاره کند و اگر به وسيله دام يا چوب و سنگ و مانند اينها حيوانى را شکار کنند پاک نمى شود , و خوردن آن هم حرام است و اگر حيوانى را با تفنگ شکار کنند , چنانچه گلوله آن تيز باشد که در بدن حيوان فرو رود و آن را پاره کند پاک و حلال است .
و اگـر گـلوله تيز نباشد بلکه با فشار در بدن حيوان فرو رود و حيوان را بکشد يا به واسطه حرارتش بدن حيوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن , حيوان بميرد پاک و حلال بودنش اشکال دارد.
دوم کسى که شکار مى کند بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد که خوب و بد را بفهمد و اگر کافر غير کـتابى يا کسى که در حکم کافر است - مانند نواصب - حيوانى را شکار نمايد , آن شکار حلال نيست , بلکه کافر کتابى هم اگر حيوانى را شکار کند و نام خدا را هم ببرد آن حيوان بنابر احتياط حلال نمى شود.
سوم اسلحه را براى شکار کردن آن حيوان به کار برد و اگر مثلا جايى را نشان کند و اتفاقا حيوانى را بکشد , آن حيوان پاک نيست و خوردن آن هم حرام است .
چـهـارم در وقت به کار بردن اسلحه نام خدا را ببرد , و چنانچه پيش از خوردن به هدف نام خدا را ببرد باز هـم بنابر اقوى کفايت مى کند ولى اگر عمدا نام خدا را نبرد شکار حلال نمى شود , ولى اگر فراموش کند اشکال ندارد.
پـنجم وقتى به حيوان برسد که مرده باشد , يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد حرام است .
مسأله 2611 :
اگـر دو نـفر حيوانى را شکار کنند , و شکار يکى از آنان با مراعات شرايط گذشته باشد , ولى شکار ديگرى فاقد بعضى از آنها باشد مثلا يکى از آن دو نام خدا را ببرد و ديگرى عمدا نام خدا را نبرد , آن حيوان حلال نيست .
مسأله 2612 :
اگـر بـعـد از آن که حيوانى را تير زدند مثلا در آب بيفتد و انسان بداند که حيوان به واسطه تير و افـتـادن در آب جـان داده , حلال نيست بلکه اگر نداند که جان دادن آن فقط به واسطه تير بوده , حلال نمى باشد.
مسأله 2613 :
اگـر با سگ غصبى يا اسلحه غصبى حيوانى را شکار کند , شکار حلال است و مال خود او مى شود , ولى گذشته از اين که گناه کرده , بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد.
مسأله 2614 :
اگـر بـا آلـت شکار چون شمشير بعضى از اعضاى بدن حيوان مانند دست و پا را از او جدا کنند آن عـضـو حـرام مـى بـاشد , ولى چنانچه آن حيوان را با مراعات شرايط گذشته در مسأله ( 2610 ) سر ببرند بـاقيمانده بدن او حلال مى شود , و اما اگر آلت شکار - با شرايط گذشته - بدن حيوان را دو قسمت کند و سر و گردن در يک قسمت بماند و انسان وقتى برسد که حيوان جان داده باشد , هر دو قسمت حلال است و هـم چـنـين است اگر حيوان زنده باشد ولى به اندازه سر بريدن وقت نباشد اما اگر به اندازه سر بريدن وقـت بـاشد و ممکن باشد که مقدارى زنده بماند , قسمتى که سر و گردن ندارد حرام و قسمتى که سر و گردن دارد , اگر سر آن را به دستورى که در شرع معين شده ببرند حلال و گرنه آنهم حرام مى باشد.
مسأله 2615 :
اگـر با چوب يا سنگ يا چيز ديگرى که شکار کردن با آن صحيح نيست حيوانى را دو قسمت کنند قـسـمتى که سر و گردن ندارد حرام است و قسمتى که سر و گردن دارد , اگر زنده باشد و ممکن باشد کـه مقدارى زنده بماند , و سر آن را به دستورى که در شرع معين شده ببرند حلال و گرنه آن قسمت هم حرام مى باشد.
مسأله 2616 :
اگـر حـيـوانـى را شـکـار کنند , يا سر ببرند و بچه زنده اى از آن بيرون آيد , چنانچه آن بچه را به دستورى که در شرع معين شده سر ببرند حلال و گرنه حرام مى باشد.
مسأله 2617 :
اگر حيوانى را شکار کنند يا سر ببرند و بچه مرده اى از شکمش بيرون آورند , در صورتى که مردن بچه پيش از کشتن آن حيوان نباشد و هم چنين به سبب دير بيرون آوردنش از شکم آن حيوان نمرده باشد , چنانچه خلقت آن بچه کامل باشد , و مو يا پشم در بدنش روييده باشد پاک و حلال است .