احکام دفن
مسأله 620 :
واجب است ميت را طورى در زمين دفن کنند که بوى او بيرون نيايد و درندگان هم نتوانند بدنش را بيرون آورند, و اگر ترس آن باشد که جانور بدن او را بيرون آورد, بايد قبر را با آجر و مانند آن محکم کنند.
مسأله 621 :
اگـر دفن ميت در زمين ممکن نباشد, مى توانند بجاى دفن , او را در بنا يا تابوت بگذارند.
مسأله 622 :
مـيت را بايد در قبر به پهلوى راست طورى بخوابانند که جلوى بدن او رو به قبله باشد.
مسأله 623 :
اگـر کسى در کشتى بميرد, چنانچه جسد او فاسد نمى شود و بودن او در کشتى مانعى ندارد, بايد صبر کنند تا به خشکى برسند واو را در زمين دفن کنند, و گرنه بايد در کشتى غسلش بدهند وحنوط وکفن کنند وپس از خواندن نماز ميت بنابر احتياط در صورت امکان او رادر خـمـره بـگـذارنـد و درش را بـبـنـدند وبه دريا بيندازند والا چيز سنگينى به پايش بسته وبه دريا بيندازند, و اگر ممکن است بايد او را در جائى بيندازند که فورا طعمه حيوانات نشود.
مسأله 624 :
اگر بترسند که دشمن قبر ميت را بشکافد و بدن او را بيرون آورد و گوش يا بينى يا اعـضـاى ديـگر او را ببرد, چنانچه ممکن باشدبايد به طورى که در مسأله پيش گفته شد او را به دريا بيندازند.
مسأله 625 :
مخارج انداختن در دريا و مخارج محکم کردن قبر ميت را در صورتى که لازم باشد, بايد از اصل مال ميت بردارند.
مسأله 626 :
اگر زن کافره بميرد و بچه در شکم او مرده باشد, يا هنوز روح به بدن او داخل نشده بـاشـد, چنانچه پدر بچه مسلمان باشد, بايدزن را در قبر به پهلوى چپ پشت به قبله بخوابانند که روى بچه به طرف قبله باشد.
مسأله 627 :
دفن مسلمان در قبرستان کفار و دفن کافر در قبرستان مسلمانان بنابر احتياط جايز نيست .
مسأله 628 :
دفن مسلمان در جائى که بى احترامى به او باشد, مانند جائى که خاک رو به و کثافت مى ريزند, جايز نيست .
مسأله 629 :
دفـن ميت در جاى غصبى و در زمينى که مثل مسجد براى غير دفن کردن وقف شده , جايز نيست .
مسأله 630 :
دفن ميت در قبر مرده ديگر جايز نيست , مگر آنکه قبر کهنه شده و ميت اولى از بين رفته باشد.
مسأله 631 :
چيزى که از ميت جدا مى شود, اگرچه مو و ناخن و دندانش باشد, بنابر احتياط بايد با او دفن شود.
ودفن ناخن و دندانى که در حال زندگى از انسان جدا مى شود, مستحب است .
مسأله 632 :
اگـر کسى در چاه بميرد و بيرون آوردنش ممکن نباشد, بايد در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند.
مسأله 633 :
اگر بچه در شکم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد, بايد به آسان ترين راه او را بيرون آورند, وچنانچه ناچار شوند که او را قطعه قطعه کنند اشکال ندارد, ولى بايد بوسيله شوهرش اگر اهل فن است , يا زنى که اهل فن باشد, او را بيرون بياورند, و اگر ممکن نـيست , مرد محرمى که اهل فن باشد, و اگر آن هم ممکن نشود, مرد نامحرمى که اهل فن باشد بـچـه را بـيرون بياورد, و درصورتى که آن هم پيدا نشود کسى که اهل فن نباشد مى تواند بچه را بيرون آورد.
مسأله 634 :
هرگاه مادر بميرد و بچه در شکمش زنده باشد اگرچه اميد زنده ماندن طفل را نداشته باشند بايد بوسيله کسانى که در مسأله پيش گفته شد, پهلوى چپ او را بشکافند و بچه را بيرون آورند و دوباره بدوزند.