1 - خوردن و آشاميدن
مسأله 1582 :
اگر روزه دار با التفات به اين که روزه دارد، عمدا چيزى بخورد يا بياشامد، روزه او باطل مىشود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد، مثل نان، و آب، چه معمول نباشد، مثل خاک و شيره درخت، و چه کم باشد يا زياد، حتى اگر مسواک را از دهان بيرون آورد و دوباره بدهان ببرد و رطوبت آنرا فرو ببرد روزه باطل مىشود مگر آن که رطوبت مسواک در آب دهان بطورى از بين برود که رطوبت خارج به آن گفته نشود.
مسأله 1583 :
اگر موقعى که مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده، بايد لقمه را از دهان بيرون آورد و چنانچه عمدا فرو ببرد، روزه اش باطل است، و بدستورى که بعدا گفته خواهد شد کفاره هم بر او واجب مىشود.
مسأله 1584 :
اگر روزه دار سهوا چيزى بخورد يا بياشامد، روزه اش باطل نمىشود.
مسأله 1585 :
آمپولى که عضو را بى حس مىکند يا بجهت ديگر استعمال مىشود، براى روزه دار اشکال ندارد. و بهتر آنست که از استعمال آمپولى که بجاى دوا وغذا بکار مىبرند خوددارى کند.
مسأله 1586 :
اگر روزه دار چيزى را که لاى دندان مانده است، عمدا فرو ببرد، روزه اش باطل مىشود.
مسأله 1587 :
کسى که مىخواهد روزه بگيرد، لازم نيست پيش از اذان دندانهايش را خلال کند. ولى اگر بداند غذائى که لاى دندان مانده در روز فرو مىرود، چنانچه خلال نکند و چيزى از آن فرو رود، روزه اش باطل مىشود.
مسأله 1588 :
فرو بردن آب دهان، اگر چه بواسطه خيال کردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمىکند.
مسأله 1589 :
فرو بردن اخلاط سر و سينه، تا بفضاى دهان نرسيده اشکال ندارد، ولى اگر داخل فضاى دهان شود، احتياط واجب آنست که آنرا فرو نبرند.
مسأله 1590 :
اگر روزه دار بقدرى تشنه شود که بترسد از تشنگى بميرد مىتواند باندازه اى که از مردن نجات پيدا کند آب بياشامد ولى روزه او باطل مىشود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن کارى که روزه را باطل مىکند خوددارى نمايد.
مسأله 1591 :
جويدن غذا براى بچه يا پرنده و چشيدن غذا و مانند اينها که معمولا به حلق نمىرسد، اگر چه اتفاقا به حلق برسد، روزه را باطل نمىکند، ولى اگر انسان از اول بداند که به حلق مىرسد، روزه اش باطل مىشود و بايد قضاى آنرا بگيرد و کفاره هم بر او واجب است.
مسأله 1592 :
انسان نمىتواند براى ضعف، روزه را بخورد، ولى اگر ضعف او بقدريست که معمولا نمىشود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.