3 - محارم رضاعى
قرآن کريم مى فرمايد: )حُرِّمَتْ عَلَيْکُمْ أُمَّهَاتُکُمْ وَبَنَاتُکُمْ وَأَخَوَاتُکُمْ‌وَعَمَّاتُکُمْ وَخَالَاتُکُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ وَأُمَّهَاتُکُمُ الَّلاتِي أَرْضَعْنَکُمْ‌وَأَخَوَاتُکُم مِنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِکُمْ وَرَبَائِبُکُمُ اللَّاتِي فِي حُجُورِکُم مِن‌نِسَائِکُمُ اللَّاتِي دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَمْ تَکُونُوا دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْکُمْ وَحَلاَئِلُ‌أَبْنَائِکُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلاَبِکُمْ وَأَن تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللَّهَ کَانَ‌غَفُوراً رَحِيماً(74)).
"حرام شد بر شما )ازدواج با( مادرانتان، ودخترانتان، وخواهرانتان،وعمه‌هايتان، وخاله‌هايتان، ودختران برادر، ودختران خواهر، ومادران‌رضاعى، وخواهران رضاعى، ومادران زنانتان، ودختران زنانتان که دردامن شما تربيت شده‌اند، اگر با آن زنان همبستر شده‌ايد، ولى اگر با آنان‌همبستر نشده‌ايد )وطلاق دهيد( باکى نيست بر شما )که با دختران آنان‌ازدواج کنيد( ونيز )حرام شد بر شما ازدواج با( زن فرزندان صلبى )نه‌زن پسر خوانده( شما ونيز حرام شد جمع ميان دو خواهر )يعنى که دريک وقت هر دو را به زنى گيرند( مگر آنچه پيش از نزول اين حکم )درعصر جاهليت( اتفاق افتاده است، که خدا از آن درگذشت، زيراخداوند در حق بندگان بخشنده ومهربان است."
بينشهاى وحى
الف - شريعت اسلام گروهى از زنان را بر مردان حرام گردانيده که‌از آن جمله است مادر رضاعى وخواهر رضاعى. اين تحريم در سياق‌بيان محارم نسبى همچون مادر وخواهر آمده است که دلالت بر آن‌دارد که خويشاوندى رضاع وشير دادن همچون خويشاوندى نسب‌است، بنابر اين آنچه به وسيله خويشاوندى نسبى حرام مى‌شود، به‌واسطه خويشاوندى رضاعى نيز حرام مى‌گردد.
ب - اين بيان قرآنى که مى‌فرمايد: )وَأُمَّهَاتُکُمُ الَّلاتِي أَرْضَعْنَکُمْ("مادران رضاعى شما" و )وَأَخَوَاتُکُم مِنَ الرَّضَاعَةِ( "وخواهران رضاعى‌شما"، گواه عدم انتشار حرمت است مگر پس از آن که زن شيرده مادرگردد ودختر او خواهر کودک شير خوار، وچنين نمى‌شود مگر پس ازآن که جسم او از شير اين زن رشد کند، وچنان که در حديث شريف‌آمده است استخوان او محکم وگوشت او برويد واين، پس از ده بارشير دادن يا بيشتر يا پس از يک شبانه روز شير خوارگى تحقق‌مى‌يابد.
ج - هرگاه زن شيرده مادر گردد، مادر بزرگ فرزند شير خواره،وعمه برادر زاده او، وخاله خواهر زاده او نيز مى‌گردد، چنانکه شوهراو نيز براى اين طفل پدر رضاعى مى شود ودليل اين فراگيرى اين‌سخن خداوند است که )وَأَخَوَاتُکُم مِنَ الرَّضَاعَةِ( وخواهران رضاعى‌شما. پس خواهر نسبت به شير خوار، بدو نسبت مى يابد به سبب‌مادر واين خود دليل آن است که انتساب وخويشاوندى با کودک شيرخوار مى تواند از طريق انتساب به مادر باشد.