ب: تهيه پوشاک
79- مسأله: مقدار و نوع لباس نيز به علت تنوع و اختلاف زياد بين آنها، به اندازه‌اى بر مرد واجب است که مناسب شأن زن باشد.
بنابراين مرد بايد براى فصول مختلف لباسى متناسب حال زن و شؤونات خانوادگى او تهيه نمايد؛ و اگر زن از صاحبان تجمل باشد واجب است بر مرد علاوه بر لباس بدن لباسى ديگر به حسب حال امثال او برايش تهيه کند.
امام: تحرير الوسيله، کتاب نکاح، فصل فى النفقات، مسأله 8.
توجه: در صورتى بر مرد واجب است لباس متناسب با شأن و موقعيت اجتماعى زن تهيه کند که اين کار منجر به فعل حرامى نگردد. مثلاً اگر زن قبل ازدواج لباس شهرت مى‌پوشيده و يا مثلاً در مقابل نامحرم جوراب نازک مى‌پوشيده و يا لباس را اگر چه متناسب شأن اوست براى خودنمايى به نامحرم استفاده مى‌کند و... و امثال آن بر مرد واجب نيست آنها را تهيه نمايد. بلکه واجب است بر مرد که او را نهى از منکر بنمايد.
همچنين نبايد تهيه لباس و لباسها براى زن منجر به اسراف گردد. که اين نيز فعل حرامى است.
بنابراين اگر خانمى بخواهد براى هر مهمانى که مى‌رود لباس نو خاصى بپوشد و اين کار را همواره ادامه بدهد، به بهانه اينکه قبلاً در خانه پدرى همين کار را مى‌کرده و يا اينکه لباسهايى را طلب مى‌کند که از لحاظ قيمت خيلى بيش از متعارف است، بر مرد واجب نيست آن را تهيه نمايد.
80- مسأله: مرد بايد براى زن لباس تهيه کند، حال چه از مال خودش باشد يا به واسطه عاريه و يا اجازه کردن. و تا زمانى که آن لباس موجود باشد و مندرس نشده باشد به طورى که مناسب حال زن باشد، زن نمى‌تواند مطالبه پوشش ديگرى نمايد.
امام: تحريرالوسيله، کتاب نکاح، فصل‌فى‌النفقات، مسأله 15.