شرط چهارم از شرائط شکسته شدن نماز
شرط چهارم اين است که از اول سفر، قصد انجام يکى از چيزهائى که سفر را قطع مى کند نداشته باشد مثلا قصد ماندن ده روز يا بيشتر را در محلى بين راه و يا عبور از وطن نداشته باشد پس اگر تصميم داشته باشد که چهار فرسخ راه طى کنددر اثناء راه و يا سير چهار فرسخ ده روز بماند و يا از اول قصد کند سفرى برود که بين چهار فرسخ و يا در راءس چهار فرسخ آن وطن او قرار دارد و مى خواهد از آن عبور کند نمازش شکسته نمى شود بلکه بايد تمام بخواند و همچنين اگر در فرض مزبور و اگر مردد باشد درماندن ده روز يا مرور بر وطن بنحوى که منافات داشته باشد با تصميم بر طى کردن مسافت بايد نماز را تمام بخواند.
و از همين قبيل است موردى که از اول احتمال دهد در بين راه پيش آمدى او را از ادامه حرکت باز بدارد و يا باعث شود که او در بين راه دو روز در جائى بماند و يا مسير خود را بطرف وطن تغيير دهد که در همه اين موارد بايد نماز را تمام بخواهد بشرطى که احتمالى که مى دهد که عقلاء بآن اعتناء کنند.
و اما اگر احتمالش غير قابل اعتناء در نظر عقلاء باشد مثلا احتمال دهد که سر چهار فرسخى بيمار شود و يا سيلى جارى شود و امثال اينها که مخالف با اصل عقلائى است بايد نماز را شکسته بخواند.
مساءله 14 - اگر در لحظه اى که مسافرت را آغاز مى کند قصد و يا ترديد داشته باشد که پيش از رسيدن به هشت فرسخ ده روز بماند و يا از وطن عبور کند و بعد از آن قصد يا آن ترديد تصميم گرفته که هيچيک از اين دو کار را نکند پس اگر آن چه باقى مانده ولو بضميمه مقدار برگشت مسافت باشد نماز راشکسته مى خواند و اگر نه تمام مى خواند.
مساءله 15 - اگر تصميمش اين نباشد که قبل از هشت فرسخ ده روز در جائى بماند و مقدارى از هشت فرسخ را طى کند سپس قبل از رسيدن به هشت فرسخ تصميم بگيرد که ده روز بماند ودوباره از اين تصميم به تصميم اول برگردد يعنى از ماندن صرفنظر کند اگر آن چه از راه بعد از نقطه عدول باقيمانده هشت فرسخ باشد بدون اشکال شکسته مى خواند در صورتى هم که مابقى از راه بعد از عدول بمقدار مسافت نباشد و در بين دو جور تصميم چيزى از راه را طى نکرده باشد ولى مجموع آن چه طى کرده با آن چه باقى مانده بمقدار مسافت باشد وظيفه اش همين است .
و اما اگر در همين فرض در بين دو تصميم چيزى از راه را طى کرده باشد آيا آن چه قبل از عدول پيموده را به آن چه باقيمانده ضميمه کند و مقدار بين دو تصميم را کم بکند تا اگر هشت فرسخ شد شکسته بخواند و اگر نشد تمام بخواند و يا آن که نمى تواند ضميمه کند مسئله محل ترديد است و احتياط آن است که جمع کند هرچند که بعيد نيست وظيفه اش تقصير باشد مخصوصا در صورتى که آن چه را در بين دو تصميم طى کرده بسيار اندک باشد همچنان که نظيرش گذشت .