امورى که بايد براى آنها وضو گرفت
مسأله 337 :
وضو براى شش چيز واجب است:
1ـ نماز واجب (غير از نماز ميّت)
2ـ سجده و تشهّد فراموش شده.
3ـ طواف واجب (بايد توجّه داشت طوافهايى که جزء حج يا عمره است طواف واجب حساب مى شود هرچند اصل حج و عمره مستحب باشد).
4ـ هرگاه نذر يا عهد کرده، يا قسم خورده که وضو بگيرد و با طهارت باشد.
5ـ هرگاه نذر کرده جايى از بدن خود را به خطّ قرآن برساند (در صورتى که اين نذر شرعاً رجحان داشته باشد مثل اين که مى خواهد از روى احترام خطّ قرآن را ببوسد).
6ـ براى آب کشيدن قرآنى که نجس شده يا بيرون آوردن آن از محل آلوده، هرگاه مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن خود را به خطّ قرآن برساند.
مسأله 338 :
تماسّ بدن با خطّ قرآن براى کسى که وضو ندارد حرام است، ولى ترجمه قرآن به زبانهاى ديگر اين حکم را ندارد.
مسأله 339 :
هرگاه ديوانه يا بچّه اى بدون وضو دست به خطّ قرآن مى زند جلوگيرى او واجب نيست، امّا اگر کارى کنند که بى احترامى به قرآن باشد بايد از آنها جلوگيرى کرد.
مسأله 340 :
کسى که وضو ندارد حرام است اسم خداوند متعال را که به هر زبانى نوشته شده باشد مس نمايد (بنابر احتياط واجب ) و مسّ اسم مبارک پيامبر(صلى الله عليه وآله) و ائمّه هدى(عليهم السلام) و حضرت زهرا(عليها السلام) نيز اگر هتک حرمت و بى احترامى باشد حرام است.
[70]
مسأله 341 :
مستحبّ است انسان براى اين که با طهارت باشد وضو بگيرد، خواه نزديک وقت نماز باشد يا نه و با آن وضو، مى تواند نماز بخواند.
مسأله 342 :
هرگاه يقين دارد وقت، داخل شده و قصد وضوى واجب کند، بعد بفهمد وقت، داخل نشده بود، وضوى او صحيح است.
مسأله 343 :
وضو گرفتن در چند جا مستحبّ است: براى خواندن قرآن، براى نماز ميّت و براى دعا و مانند آن و نيز مستحبّ است کسى که وضو دارد براى خواندن نماز، تجديد وضو کند و هرگاه به قصد يکى از اين کارها وضو بگيرد تمام کارهايى را که مشروط به وضو است مى تواند انجام دهد.