وقت نماز
فتاواى امام خمينى «قدّس سرّه»
فتاواى آيت الله العظمى خامنه اى «دام ظله»
سوال 1 :
رأى مبارک که درباره موضوع فجر صادق در شبهاى مهتابى بر اين است که قدرى تأمل شود تا سپيده فجر بر مهتاب غلبه نمايد، آيا باز فتواى شريفه بر اين منوال است؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، چند دقيقه قابل تأمل است و شبهاى مهتابى چند شب در ماه قمرى مى‌باشد؟جواب :
ميزان، شبهايى است که روشنايى ماه بر طلوع فجر غالب است و بايد براى نماز صبر کند تا روشنايى طلوع فجر احراز شود.
سوال 1 :
آيا در شبهاى مهتابى براى خواندن نماز صبح، واجب است 15 تا 20 دقيقه صبر کرد با اينکه مطابق ساعت، وقت رسيده و امکان تحصيل يقين به طلوع فجر وجود دارد؟جواب :
در طلوع فجر و در تعيين ابتداى وقت نماز صبح و پايان سحرى خوردن و آغاز روزه فرقى بين شبهاى مهتابى و غير مهتابى نيست، گرچه احتياط در اين مورد خوب است.
سوال :
با عرض سلام و تحيّت، در آستانه ماه شريف و مبارک رمضان و با توجّه به توسعه شهرها و عدم امکان تشخيص دقيق لحظه طلوع فجر خواهشمند است نظر شريف خود را در مورد زمان امساک براى روزه و اقامه نماز صبح اعلام فرمايند.
جواب :
مقتضى است مؤمنين محترم ايدهم‌الله تعالى جهت رعايت احتياط در مورد امساک روزه و وقت نماز صبح همزمان با شروع اذان صبح از رسانه‌ها براى روزه امساک نمايند و حدود پنج الى شش دقيقه بعد از اذان شروع به اداى فريضه صبح نمايند.
2- وقت مخصوص نماز عصر موقعى است که به اندازه خواندن نماز عصر، وقت به مغرب مانده باشد.
سوال 2 :
وقت نمازعصر تا اذان مغرب است يا تا هنگام غروب آفتاب؟ جواب :
آخر وقت نمازعصر تا غروب آفتاب است.
3- وقتى انسان مى‌تواند مشغول نماز شود، که يقين کند وقت داخل شده است، يا دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند. ولى اذان مؤذّن هر چند عادل و موثّق باشد، بنابراحتياط واجب کفايت نمى‌کند.
3- براى ورود در نماز بايد انسان يقين کند که وقت داخل شده است و يا دو مرد عادل خبر دهند که وقت داخل شده است و يا مؤذّن مورد وثوق و وقت‌شناس، اذان بگويد.
4- اگر پيش از خواندن نماز ظهر، سهوا مشغول نماز عصر شود و در بين نماز بفهمد اشتباه کرده است، چنانچه در وقت مشترک باشد بايد نيّت را به نماز ظهر برگرداند؛ يعنى نيّت کند که آنچه تا حال خوانده‌ام و آنچه را مشغولم و آنچه بعد مى‌خوانم همه نماز ظهر باشد و بعد از آنکه نماز را تمام کرد، نماز عصر را بخواند و اگر در وقت مخصوص به ظهر باشد بايد نيّت را به نماز ظهر برگرداند و نماز را تمام کند و بعد نماز عصر را بخواند و احتياط آن است که دوباره نماز [ظهر و] عصر را هم بعد از آن بخواند و اين احتياط خيلى خوب است.
4- اگر به خيال اينکه نماز ظهر را خوانده است به نيّت نماز عصر مشغول نماز شود و در بين نماز بفهمد که قبلاً نمازظهر را نخوانده است، در صورتى که در وقت مشترک نماز ظهر و عصر است، بايد بلا فصله نيّت خود را به نماز ظهر برگرداند و نماز را تمام کند و پس از آن، نماز عصر را به‌جا آورد. و اگر اين اتفاق در وقت مخصوص به نماز ظهر[1] افتاده باشد، احتياط واجب آن است که نيّت را به نماز ظهر برگرداند و نماز را تمام کند ولى بعدا هر دو نماز (ظهر و عصر) را به ترتيب به جاى آورد. و همين تکليف در مورد نماز مغرب و عشاء نيز هست.