5- تقصير
مسأله 243- پنجمين واجب عمره، تقصير است، يعنى کوتاه کردن موى سر يا صورت (ريش يا سبيل) و گرفتن مقدارى از ناخن، و کافى است تنها کمى از موى سر يا صورت را کوتاه کند، واز کوتاه کردن ناخن صرفنظر نمايد، ولى احتياط آن است که به کوتاه کردن ناخن به تنهائى قناعت نکند.
مسأله 244- کوتاه کردن موى سر يا صورت با هر وسيله اى باشد فرق نمى کند، ولى کندن مو کافى نيست.
مسأله 245- تقصير از عبادات است و بايد با قصد قربت و براى خدا انجام شود.
مسأله 246- براى تقصير عمره تمتّع محلّ معيّنى شرط نيست، پس مى تواند در همان محلّ «مروه» پس از اتمام سعى، تقصير کند، و يا بعد از مراجعت به منزل تقصير نمايد، و نيز تفاوت نمى کند که خودش کوتاه کند يا به
[126]
ديگرى بگويد کمى از موى او را کوتاه نمايد.
مسأله 247- تراشيدن سر به جاى کوتاه کردن مو در تقصير «عمره تمتّع» جايز نيست، و هرگاه عمداً اين کار را کند و در ماه ذى القعده به بعد باشد احتياط واجب آن است که گوسفندى کفّاره دهد، و اگر عمداً اين کار را نکرده کفّاره ندارد.
مسأله 248- بعد از تقصير «عمره تمتّع» از احرام بيرون مى آيد، و تمام آنچه بر مُحرِم حرام بود بر او حلال مى شود، مگر صيد کردن که همچنان بر او حرام است; به خاطر اين که صيد حَرَم براى همه حرام مى باشد.
مسأله 249- هرگاه تقصير را فراموش کند و به سراغ اعمال حج برود (يعنى احرام ببندد و به عرفات برود) عمره و حجّ او صحيح است، و چيزى بر او نيست; ولى بهتر آن است که يک گوسفند کفّاره بدهد.
مسأله 250- اگر عمداً تقصير را ترک کند و به سراغ اعمال حج برود، عمره او باطل است، و حجّ او مبدّل به إفراد
[127]
مى شود، حج را بايد تمام کند، و احتياط واجب آن است که بعد از حج، عمره مفرده به جا آورد، و حجّ او صحيح است، هرچند احتياط مستحب آن است که در سال بعد حج را اعاده کند.
مسأله 251- کسى که از روى ندانستن، تقصير را ترک کند نيز حکمش حکم عمد است.
مسأله 252- در عمره تمتّع طواف نساء واجب نيست، حتّى ضرورتى ندارد که به قصد رجاء طواف نساء را به جا آورد.
* * *
[128]