دوم: وقوف به عرفات
واجب است کسي که محرم به احرام حج شده از اول ظهر تا مغرب روز نهم ذي الحجه در عرفات باشد که آن، وقت وقوف اختياري عرفه است و اگر عمدا تمام آن را ترک کند حج او باطل است ولي اگر مقدار کمي توقف کند و برود يا طرف عصر بيايد و توقف کند هر چند توقف او بسيار کم باشد، گرچه گناه کرده است و بايد کفاره بدهد (کفاره آن يک شتر است) ولي حج او صحيح است.
مسأله 67- اگر سهوا يا به واسطه ندانستن مسأله يا به واسطه عذري نظير تنگي وقت از ظهر تا مغرب در عرفات نباشد بايد مقداري از شب عيد را هر چند بسيار کم باشد در عرفات بماند و اين را وقت اضطراري عرفه مي گويند که اگر آن را نيز عمدا ترک نمايد حج او باطل است ولي اگر سهوا يا به واسطه جهل به مسأله يا به واسطه عذري آن را ترک نمايد وقوف به مشعر (که بعدا مي آيد) کفايت مي کند.
مسأله 68- وقوف به عرفات بايد با توجه و با قصد قربت باشد، ولي عمل مخصوصي در آن لازم نيست. بنابراين اگر در تمام وقت خواب يا بيهوش باشد يا در توقف ريا کند وقوف او باطل است ولي اگر بيشتر وقت را خواب يا بيهوش باشد، اشکال ندارد و نشستن در جاي مخصوصي لازم نيست. بنابراين پياده يا سواره، نشسته يا خوابيده فرقي ندارد، ولي بالا رفتن از کوه مکروه است.