چهارم: رمي جمره عقبه
يعني بعد از طلوع آفتاب روز عيد تا مغرب، با توجه به عمل و قصد قربت هفت ريگ ، يکي پس از ديگري به جايي که نامش جمره عقبه است بزند گرچه از طبقه بالا باشد و غير از ريگ، چيز ديگري نظير کلوخ و سنگ و شن و مانند اينها کفايت نمي کند و زدن ريگها با هم به جمره کافي نيست و اگر بزند فقط يک مرتبه محسوب مي گردد و سنگريزه ها حتما بايد به جمره برسد و علاوه بر اينها، ريگها بايد از حرم برداشته شود و مستحب است از مشعر الحرام برچيده شود و بايد بکر باشد، يعني ديگري با آنها رمي نکرده باشد.
مسأله 74- اگر شک کند ريگهايي که از حرم برداشته، از حرم است يا نه و يا بکر است يا نه، به شک خود اعتنا نکند.
مسأله 75- اگر بعد از فراغ از عمل در صحيح بجا آوردن عمل يا در تعداد ريگها شک کند، به شک خود اعتنا ننمايد ولي اگر در حين عمل، در صحيح بجا آوردن آن شک کند مثلا شک کند به جمره رسيد يا نه، بايد دوباره بجا آورد و اگر در زدن ريگها شک کند بايد بنا را بر اقل بگذارد.
مسأله 76- گمان در رمي اعتبار ندارد بلکه حکم شک را دارد.
مسأله 77- در وقت رمي لازم نيست با طهارت باشد، يا ريگها پاک باشد، گرچه مستحب است ريگها، بدن و لباس پاک باشد و با وضو، بلکه با غسل باشد.
مسأله 78- افرادي که رمي براي آنها مشقت دارد نظير زنها و پيرها و ضعيفها و مريضها، مي توانند در شب رمي کنند و يا نايب بگيرند و در صورت نيابت مستحب است نايب در حضور آنها سنگ بيندازد.
مسأله 79- اگر سهوا يا جهلا يا به واسطه عذري در روز عيد رمي نکند مانعي ندارد و بايد روز بعد قضاي آن را بجا آورد و همچنين است اگر عمدا رمي نکند گرچه گناه کرده است.
مسأله 80- اگر سهوا يا جهلا يا به واسطه ندانستن مسأله، يکي از اعمال حج نظير ذبح و يا حلق را قبل از رمي انجام داد مانعي ندارد و بايد رمي کند و هر دو عمل صحيح است و اگر بعد از تمام شدن روز عيد متوجه شود بايد قضاي رمي را روز بعد بجا آورد و همچنين است اگر عمدا چنين کند گرچه معصيت کرده است.
مسأله 81- اگر رمي را عمدا يا سهوا يا جهلا يا به واسطه عذري ترک کند بايد تا وقتي که در مني است (روزهاي يازدهم و دوازدهم و روز سيزدهم براي کساني که بايد در آنجا باشند) آن را قضا نمايد و در قضا لازم نيست که مقدم بر ادا باشد گرچه بهتر است و اگر قضا را بجا نياورد بايد آن را در سال بعد قضا کند و اگر خودش نمي تواند بايد نايب بگيرد و حجش صحيح است گرچه در صورت عمد گناه کرده است.
مسأله 82- مستحب است در رمي جمرات با خضوع و خشوع و با طهارت باشد و دعاهايي که وارد شده است را بخواند و با هر ريگي که مي اندازد تکبير بگويد و در جمره عقبه پشت به قبله باشد و بين او و جمره ده تا پانزده ذراع فاصله باشد و در جمره اولي و وسطي کنار جمره و رو به قبله باشد و سنگ ريزه را بر انگشت ابهام (شست) گذاشته و با ناخن انگشت شهادت (انگشت پهلوي شست) بيندازد.