محل احرام عمره تمتع
«200» م - بدان که محل احرام بستن براى عمره تمتع که آن را ميقات مى‌نامند مختلف مى‌شود به اختلاف راههايى که حجاج از آنها بطرف مکه مى‌روند، و آن پنج محل است:
اول - مسجد شجره است که آن را ذوالحليفه مى‌نامند و آن ميقات کسانى است که از مدينه منوره به مکه مى‌روند.
«201» م - جايز است در صورت ضرورت احرام را از مسجد شجره تأخير بيندازد تا ميقات اهل شام.
«202» م - در صورت امکان از درون مسجد شجره احرام بسته شود گرچه در بيرون مسجد بطوريکه محاذى و برابر آن از طرف راست يا چپ احرام بسته شود کفايت مى‌کند.
«203» م - شخص جنب و حائض بايد از مجاذات مسجد شجره احرام ببندد گرچه اگر احراز کند که در حال عبور و بدون مکث مى‌تواند در مسجدالحرام ببندد و اشکال ندارد که در مسجد محرم شود.
«204» م - اگر جنب بواسطه زيادى جمعيت نتواند در حال عبور از مسجدالحرام ببندد، و آب براى غسل نباشد، و نتواند صبر کند تا آب پيدا شود بايد تيمم کند و داخل مسجد شود و احرام ببندد. در صورتيکه در خارج از مسجد نخواسته باشد احرام ببندد.
«205» م - اگر حائض نتواند تا وقت پاک شدن صبر کند احتياط آن است که نزديک مسجد مُحرم شود.
دوم - وادى عقيق است که اوائل آن را »مسلخ« و اواسط آن را »غمره« و اواخر آن را »ذات عرق« مى‌گويند که محل احرام عامه است، و آن ميقات کسانى است که از راه عراق و نجد به مکه مى‌روند.
سوم - قرن المنازل است و آن ميقات کسانى که از راه طائف حج مى‌روند.
چهارم - يلملم است که اسم کوهى است، و آن ميقات کسانى است که از راه يمن مى‌روند.
پنجم - جحفه است و آن ميقات است که از راه شام مى‌روند و همچنين کسانيکه از مسجد شجره گذشته و مُحرم نشده‌اند.
«206» م - اگر بينه شرعيه قائم شد يعنى دو شاهد عادل شهادت دادند که فلان مکان ميقات است، تفتيش و تحصيل علم لازم نيست. و اگر علم و بينّه ممکن نشود بايد اطمينان حاصل شود ولو به دادن خبر ثقه باشد.
«207» م - هرگاه از راهى برود که هيچک از ميقاتها عبورش نيفتد بايد از محاذات ميقات احرام ببندد.
«208» م - اگر عبور او طورى است که محاذات با دو ميقات پيدا مى‌کند لازم است از جايى که اول محاذات پيدا مى‌کند احرام ببندد و تجديد نيّت در محاذات ميقات بعدى واجب نيست.
«209» م - کسانى که از محاذات غيرمسجد شجره عبور مى‌کنند احتياط مستحب آن است که قبل از رسيدن به محاذات، به نذر مُحرم شوند و بهتر آن است که در محاذات، تجديد احرام کنند.
«210» م - شخص مستطيع اگر احرام را از ميقات تأخير بيندازد از روى علم و عمد، و ممکن نشود برگردد به ميقات بواسطه عذرى و ميقات ديگرى در پيش نداشته باشد. در صورت امکان بايد از حرم خارج شود و در خارج حرم احرام ببندد و اگر امکان ندارد در همان مکان که مستقر است محرم شود و اعمال را تمام کند و عمره را احتياطاً دوباره قضا نمايد.
«211» م - شخصى که مى‌خواهد از محاذى ميقات مُحرم شود اگر محاذات را نداد بايد از اهل اطلاع مورد وثوق بپرسد، و قول که اهل اطلاع به آن مکانها نيست اعتبار ندارد، و اگر نتواند محاذات را بفهمد قبل از رسيدن به محلى که احتمال مى‌دهد از محاذات گذشته است به نذر مُحرم شود، بلکه اگر از محل معينى پيش از رسيدن به محاذات، به نذر مُحرم شود احوط است.
«212» م - کسانى که با هواپيما به حج مى‌روند و مى‌خواهند بعد از حج به مدينه مشرف شوند بايد به جحفه يا يکى از ميقاتها رفته از انجام محرم شوند و اگر نتوانستند به جحفه يا به ميقات ديگر بروند با نذر از جده مُحرم شوند، و بهتر آن است که در »جده« تجديد احرام کنند اگرچه لازم نيست.
«213» م - مراد از محاذات آن است که کسى که مى‌رود به طرف مکه به جايى برسد که ميقات به طرف راست يا چپ او واقع شود به خط راست بطورى که اگر از آنجا بگذرد ميقات متمايل به پشت او شود.
«214» م - محاذات ثابت مى‌شود به علم و به دو شاهد عادل، و اگر اينها عمل نشود اگر اطمينان حاصل شد و لو به خبر يک نفر ثقه يا قول کسانى که مطلع به آن مکانها هستند ظاهراً کافى است، بلکه از قول کسانى که اهل خبره هستند و از روى قواعد علميه محاذات را تعيين مى‌کنند اگر اطمينان حاصل کافى است.
«215» م - کسى که بواسطه فراموشى يا ندانستن مسأله و عذر ديگر بدون احرام از ميقات عبور کرد پس اگر امکان داشت برگشتن به ميقات و به اعمال عمره مى‌توانست با برگشتن برسد واجب است برگردد و از ميقات احرام ببندد، چه داخل حرم شده باشد يا نه و اگر ممکن نيست بنحوى که گفته شد، پس اگر داخل حرم نشده از همانجا احرام ببندد، و احتياط مستحب آن است که هر مقدارى مى‌تواند به طرف ميقات برگردد و آنجا مُحرم شود، و اگر داخل حرم شده واجب است اگر مى‌تواند و به اعمال عمره مى‌رسد از حرم خارج شود و محرم گردد، و اگر نمى‌تواند بنحوى که گفته شد همانجا مُحرم شود و احتياط مستحب آن است که هر قدر مى‌تواند به طرف خارج حرم برگردد و آنجا مُحرم شود.
«216» م - زن حائض اگر مسأله نمى‌دانست و عقيده داشت که نبايد در ميقات مُحرم شود و احرام نسبت حکمش همان است که در مسأله گفته شد.
«217» م - جايز نيست احرام بستن پيش از رسيدن به ميقات، و اگر احرام ببندد صحيح نيست ولى اگر نذر کند که از محلى که پيش از ميقات است احرام ببندد جايز است. و بايد از همانجا مُحرم شود. مثلاً اگر نذر کرد که از »قم« مُحرم شود واجب است عمل کند، و بهتر آن است که به ميقات يا محاذات ميقات که رسيد احرام را تجديد کند.
«218» م - جايز نيست احرام را از ميقات تأخير بيندازد اختياراً، بلکه بايد از محاذات ميقات بدون احرام عبور نکند، اگرچه ميقات ديگرى، بعد از آن باشد.
«219» م - اگر از ميقات بدون احرام عبور کرد واجب است درصورت امکان برگردد و از آن ميقات محرم شود، بلکه اگر ميقات ديگرى بعد از آن ميقات باشد. بايد برگردد به ميقاتى که از آن گذشته و محرم شود.