چهارم: سعى میان صفا و مروه

چهارم: سعى ميان صفا و مروه

يکى از اعمال عمره تمتع «سعى» به معنى راه رفتن ميان دو کوه است که، يکى «صفا» و ديگرى «مروه» نام دارد، و «صفا» جزئى از کوه «ابوقبيس» و «مروه» جزئى از کوه «قيقعان» است،(1) و در گذشته، هر دو به اصل خود پيوسته بوده ولى اخيراً براى ايجاد راه و خيابان کشى، هر دو، از اصل خود جدا شده است.

مسأله391. سعى به معنى رفتن از بيخ کوه «صفا» به «مروه» و از بيخ «مروه» به «صفا» در قالب هفت شوط است و از صفا به مروه يک شوط، و بالعکس شوط دوم حساب مى شود بنابراين بايد از صفا آغاز کند و در مروه پايان پذيرد.

مسأله392. جايگاه سعى، همان است که گفته شد، و زمان آن پس از اداى نماز طواف است، و اگر سعى را بر طواف و نماز مقدم بدارد سعى او باطل مى شود، از اين جهت بايد پس از طواف و نماز آن، دو مرتبه سعى کند.

مسأله393. سعى بايد در طبقه اوّل که متعارف و معمول است، انجام گيرد، و سعى در طبقه دوم که از دو کوه صفا و مروه

1 . جواهر الکلام ، ج19، ص 421.

صفحه 125

بلندتر است، صحيح نيست و اگر به علتى سعى در طبقه پايين ممکن نشد، سعى را در طبقه دوم انجام دهد.

مسأله394. در حال سعى از «صفا» بايد رو به «مروه» باشد و همچنين سعى از «مروه» بايد رو به «صفا» باشد و در حال سعى نگاه به سمت راست و يا چپ اشکال ندارد ولى راه رفتن بايد کاملاً به صورت متعارف و معمول باشد، بنابراين عقب، عقب رفتن کافى نيست.

مسأله395.سعى، عمل واحد است بايد وحدت عرفى آن حفظ شود، در عين حال براى رفع خستگى، نشستن و استراحت کردن هر چند مکرر باشد اشکال ندارد.

مسأله396. در صحت سعى وضو داشتن، و يا پاک بودن جامه هاى احرام شرط نيست هر چند بهتر است با وضو باشد.

مسأله397. اگر کسى طواف را روز انجام داد و نماز خواند، مى تواند سعى را شب انجام دهد مشروط بر اين که پيش از طلوع فجر، از سعى فارغ شود. و همچنين اگر طواف را در شب انجام داد، تا قبل از طلوع فجر سعى را به جا آورد.

مسأله398. سعى ميان صفا و مروه يک عمل عبادى است و براى خود نيّت و خلوص مى طلبد و بايد آن را آگاهانه و براى خدا انجام داد.

صفحه 126