2 ـ جماع
مسأله: دوّم از محرّمات احرام: نزديکى با زنان است، چه در قُبُل باشد و چه در دُبُر، در احرام عمره باشد يا حج.
مسأله: پس از آن که محرم طواف نساء و نماز آن را بجا آورد، زن بر او حلال مى‌شود، و همچنين پس از اتمام اعمال عمره تمتّع و قبل از احرام حج.
مسأله: همانطورى که زن بر مرد محرم حرام است، مرد نيز بر زنى که در حال احرام است، حرام مى‌باشد.
مسأله: اگر در عمره تمتّع بعد از سعى و پيش از تقصير از روى علم و عمد با زن نزديکى نمايد کفّاره‌اش بنا بر احتياط يک شتر و اگر عاجز از شتر است يک گاو و اگر از آن نيز عاجز است يک گوسفند مى‌باشد، ولى عمره‌اش صحيح است، امّا اگر اين عمل پيش از سعى بود عمره‌اش باطل مى‌شود و کفّاره دارد، و در صورت امکان بايد اعاده نمايد.
مسأله: هرگاه به احرام حج محرم شد و پيش از وقوف در مزدلفة (مشعر) از روى علم و عمد با زنى نزديکى (جماع) کرد چنانچه زن راضى بوده حج هردو باطل مى‌شود، ولى واجب است حج را تمام نمايند و در سال بعد نيز اعاده کنند، خواه حج واجب باشد يا مستحب، و چنانچه زن راضى نبوده حجّش باطل نيست و بر مرد دو کفّاره واجب مى‌شود و بر زن کفّاره‌اى واجب نخواهد شد، و واجب است بين اين زن و مرد از جاى وقوع اين عمل در اين حج و حجّى که بعداً اعاده خواهند کرد جدائى باشد تا آنکه دوباره به آن محل برسند پس از وقوفين.
مسأله: هرگاه محرم بعد از وقوف در مزدلفه از روى عمد و علم با زن نزديکى نمايد چنانچه پيش از طواف نساء باشد کفاره بر او واجب مى‌شود، ولى حجش فاسد نيست، و چنانچه اين عمل بعد از سه شوط و نيم از طواف نساء باشد حج صحيح بوده، و احتياط استحبابى در دادن کفّاره است، و چنانچه بعد از طواف نساء باشد و قبل از نماز آن، کفّاره ندارد و حج نيز صحيح است.
مسأله: هرگاه در عمره مفرده از روى علم و عمد پيش از سعى با زن نزديکى نمايد عمره‌اش باطل و کفّاره‌اش يک شتر است، و واجب است اين عمره را تمام نموده و مجدّداً براى انجام عمره مفرده محرم شود و دوباره تمام اعمال را بجا آورد. و چنانچه اين عمل بعد از طواف نساء و قبل از نماز طواف بوده عمره صحيح است و کفّاره‌اى ندارد، و چنانچه در اثناء طواف نساء باشد مانند مسأله سابق است، و امّا اگر بعد از سعى و قبل از تقصير باشد عمره باطل نيست ولى کفّاره‌اش يک شتر است و همين احکام در عمره تمتّع نيز جريان دارد.
مسأله: هرگاه با زن محرمه با رضايت خودش نزديکى شود همان احکام مرد بر زن جارى است.
مسأله: هرگاه محرم (از روى ندانستن مسأله و يا فراموشى و يا سهو، چه سهو و نسيان در حکم يا در احرام باشد) با زن خود جماع نمايد عمره و حجّش صحيح است و کفّاره ندارد.