امورى که در قربانى معتبر است

امورى که در قربانى معتبر است

مسأله 404 - در قربانى چند امر معتبر است :

/ صفحة 224 /

1 - آن که سالم باشد پس حيوان مريض کفايت

نمى کند .

2 - آن که تام الاجزاء باشد پس حيوان ناقص مانند

کور ، لنگ ، گوش بريده ، حيوانى که از شاخ اندرونى او

چيزى ناقص باشد ، کفايت نمى کند .

بلى حيوانى که شاخ بيرون او شکسته يا بريده باشد

ويا گوش او پاره شده ولى قطع نشده باشد ، ويا دم او بريده

باشد ، کافى است .

واما حيوانى که از اصل خلقت گوش يا شاخ يا دم

نداشته باشد پس کفايت آن در قربانى مشکل است

وبنابر احتياط اکتفاء به آنها ننمايد .

3 - آن که حيوان خصى يعنى اخته شده نباشد مگر در

صورتى که تمکن از غير آن نداشته باشد ، واما حيوان

موجوء يعنى حيوانى که رگهاى خصيتين او را ماليده باشند

تا فاسد شده باشد ، ومرضوض يعنى حيوانى که تخمهاى

او را ماليده باشند پس ظاهرا کفايت مى کند .

مسأله 405 - اگر حيوانى را به گمان سالم بودن

/ صفحة 225 /

خريد وپس از پرداخت پول معيوت بودن او ظاهر شد

ظاهر آن است که در قربانى کفايت مى کند اگر چه احوط

عدم کفايت آن است ، وهمچنين اگر بعد از ذبح معلوم شود

که معيوب بوده .

مسأله 406 - اگر حيوانى را به گمان آن که چاق

است خريد وبعد از آن معلوم شد لاغرى آن چه قبل از ذبح

معلوم شود وچه بعد از آن در قربانى کفايت مى کند .

مسأله 407 - اگر حيوانى را که مکلف چاق بودن آن

را نمى دانست يا خيال مى کرد لاغر است خريد وذبح نمود

بعد معلوم شد چاق است در صورتى که احتمال چاقى

مى داده وبه جهت موافقت امر الهى به اميد چاق بودن ، آن

را ذبح کرده يا آن که اگر احتمال نمى داده جاهل به حکم يا

ناسى بوده وبه جهت اطاعت فرمان الهى ذبح کرده در

قربانى کفايت مى کند ، واگر احتمال چاقى نمى داده واز

روى بى مبالاتى آن را ذبح نموده کفايت نمى کند .

مسأله 408 - اگر حيوان واجد شرائط پيدا نکرد

مثل آن که حيوان موجود لاغر باشد يا خصى يا لنگ ظاهر يا

کور ظاهر يا مريض ظاهر المرض يا شاخ داخل آن بريده

/ صفحة 226 /

باشد . ويا عيب ديگرى دارد ظاهرا در قربانى کفايت

مى کند .