اگر روزه دار در استمناء یا هر کاری که موجب خروج منی می شود، قصد خروج منی نکند ولی بر اثر عادت، منی از او خارج شود، وظیفه اش چیست؟

اگر روزه دار در استمناء یا هر کاری که موجب خروج منی می شود، قصد خروج منی نکند ولی بر اثر عادت، منی از او خارج شود، وظیفه اش چیست؟

پاسخ

  • امام، خامنه ای، خویی، بهجت، فاضل، سیستانی، مکارم، صافی و نوری: اگر روزه دار بدون قصد آمدن منی، استمناء یا کاری که غالباً موجب خروج منی می شود انجام دهد ولی به خاطر عادت داشتن او به خروج منی با این کارها، منی بیرون بیاید، روزه اش باطل است.[1]
  • تبریزی و وحید: اگر عادت داشته باشد و احتمال بدهد که در صورت انجام چنین کارهایی منی از او خارج می شود، در صورتی که منی از او بیرون بیاید، روزه اش باطل است.[2]

منابع:

  1. امام: تحریرالوسیلة، ج 1، کتاب الصوم، القول فیما یجب الامساک عنه، الامر الرابع؛ خامنه ای: اجوبة الاستفتائات، س 793؛خویی، فاضل، سیستانی، مکارم و نوری: العروة الوثقی، کتاب الصوم، المفطرات، م 18؛بهجت: وسیلة النجاة، م 1087؛ صافی: هدایة العباد، ج 1، کتاب الصوم، م 1280.
  2. تبریزی و وحید: منهاج الصالحین، کتاب الصوم، المفطرات، الامر الثامن و کفارة الصوم، فیما یجب القضاء دون الکفارة، السابع.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

Powered by TayaCMS