شرایط لباس نمازگزار (آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خویی (ره))

شرائط لباس نمازگزار

مسأله 806 :

لباس نمازگزار شش شرط دارد:

((اول)) آن که پاک باشد.

((دوم)) آن که مباح باشد.

((سوم)) آن که از اجزاء مردار نباشد.

((چهارم)) آن که از حيوان حرام گوشت نباشد.

((پنجم وششم)) آن که اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابريشم خالص و طلا باف نباشد. و تفصيل اينها در مسائل آينده گفته مىشود.

((شرط اول))

مسأله 807 :

لباس نمازگزار بايد پاک باشد، و اگر کسى در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.

مسأله 808 :

کسى که از روى تقصير نمىداند با بدن و لباس نجس نماز باطل است، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل مىباشد.

مسأله 809 :

اگر بواسطه ندانستن مسأله از روى تقصير چيز نجس را نداند نجس است، مثلا نداند عرق کافر نجس است وبا آن نماز بخواند نمازش باطل است.

مسأله 810 :

اگر نداند که بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده نمازش صحيح است.

مسأله 811 :

اگر فراموش کند که بدن يا لباسش نجس است، و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد، نماز را دوباره بخواند، و اگر وقت گذشته قضا نمايد.

مسأله 812 :

کسى که در وسعت وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز بدن يا لباسش نجس شود و پيش از آن که چيزى از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود که نجس شده يا بفهمد بدن يا لباسش نجس است، و شک کند که همان وقت نجس شده، يا از پيش نجس بوده، در صورتى که آب کشيدن بدن يا لباس، يا عوض کردن لباس يا بيرون آوردن آن، نماز را بهم نمىزند، در بين نماز بدن يا لباس را آب بکشد، يا لباس را عوض نمايد، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده، لباس را بيرون آورد، ولى چنانچه طورى باشد که اگر بدن يا لباس را آب بکشد، يا لباس را عوض کند يا بيرون آورد، نماز بهم مىخورد يا اگر لباس را بيرون آورد برهنه مىماند، بايد نماز را بشکند و با بدن و لباس پاک نماز بخواند.

مسأله 813 :

کسى که در تنگى وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز که لباس او نجس شود و پيش از آن که چيزى از نماز را با نجاست بخواند، بفهمد که نجس شده يا بفهمد که لباس او نجس است و شک کند که همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتى که آب کشيدن يا عوض کردن يا بيرون آوردن لباس نماز را بهم نمىزند، ومىتواند لباس را بيرون آورد بايد لباس را آب بکشد يا عوض کند، يا اگر چيزى ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد و نماز را تمام کند، اما اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمىتواند آب بکشد يا عوض کند، بايد با همان لباس نجس نماز را تمام کند.

مسأله 814 :

کسى که در تنگى وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز بدن او نجس شود، و پيش از آن که چيزى از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود که نجس شده يا بفهمد بدن او نجس است و شک کند که همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتى که آب کشيدن بدن نماز را بهم نمىزند بدن را آب بکشد و اگر نماز را بهم مىزند، بايد با همان حال نماز را تمام کند، و نماز او صحيح است.

مسأله 815 :

کسى که در پاک بودن بدن يا لباس خود شک دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که بدن يا لباسش نجس بوده، نماز او صحيح است.

مسأله 816 :

اگر لباس را آب بکشد و يقين کند که پاک شده است و با آن نماز بخواند، و بعد از نماز بفهمد پاک نشده نمازش صحيح است.

مسأله 817 :

اگر خونى در بدن يا لباس خود ببيند و يقين کند که از خونهاى نجس نيست، مثلا يقين کند که خون پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهائى بوده که نمىشود با آن نماز خواند، نمازش صحيح است.

مسأله 818 :

اگر يقين کند خونى که در بدن يا لباس او است خون نجسى است که نماز با آن صحيح است، مثلا يقين کند خون زخم و دمل است چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده که نماز با آن باطل است، نمازش صحيح است.

مسأله 819 :

اگر نجس بودن چيزى را فراموش کند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد، و در حال فراموشى نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد نمازش صحيح است. ولى اگر بدنش با رطوبت به چيزى که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد بدون اين که خود را آب بکشد، غسل کند ونماز بخواند غسل ونمازش باطل است. مگر اين که طورى باشد که به غسل نمودن، بدن نيز پاک شود، و نيز اگر جائى از اعضاء وضو با رطوبت بچيزى که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد و پيش از آن که آنجا را آب بکشد، وضو بگيرد و نماز بخواند، وضو و نمازش باطل مىباشد، مگر اين که طورى باشد که به وضو گرفتن اعضاء وضو نيز پاک شود.

مسأله 820 :

کسى که يک لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب کشيدن يکى از آنها آب داشته باشد، اولى اين است که بدن را آب کشيده و با لباس نجس نماز بخواند و جائز نيست که لباس را آب کشيده و با بدن نجس نماز بخواند، ولى در صورتى که نجاست يکى از آنها بيشتر باشد لازم است آن را آب بکشد.

مسأله 821 :

کسى که غير از لباس نجس، لباس ديگرى ندارد، بايد با لباس نجس نماز بخواند و نمازش صحيح است.

مسأله 822 :

کسى که دو لباس دارد، اگر بداند

يکى از آنها نجس است و نداند کدام يک آنها است، چنانچه وقت دارد، بايد با هر دو لباس نماز بخواند مثلا اگر مىخواهد نماز ظهر و عصر بخواند بايد با هر کدام يک نماز ظهر و يک نماز عصر بخواند، ولى اگر وقت تنگ است، با هر کدام نماز بخواند کافى است.

((شرط دوم))

مسأله 823 :

لباس نمازگزار بايد مباح باشد، و کسى که مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است، يا اين که از روى تقصير حکم مسأله را نداند اگر عمدا در آن لباس نماز بخواند، باطل است. ولى در چيزهائى که به تنهائى عورت را نمىپوشاند و همچنين چيزهائى که فعلا نمازگزار آنها را نپوشيده، مانند دستمال بزرگ يا لنگى که در جيب گذاشته شود اگر چه بشود عورت را با آنها پوشانيد، و همچنين چيزهائى که نمازگزار آنها را پوشيده ولى ساتر مباح ديگرى دارد، در تمام اين صور غصبى بودن آنها به نماز ضررى ندارد، هر چند احتياط در ترک است.

مسأله 824 :

کسى که مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است، ولى نمىداند نماز را باطل مىکند، اگر عمدا با لباس غصبى نماز بخواند به تفصيلى که در مسأله قبلى گفته شد نمازش باطل است.

مسأله 825 :

اگر نداند که لباس او غصبى است يا فراموش کند در صورتى که خود غاصب نباشد و با آن لباس نماز بخواند، نمازش صحيح است.

مسأله 826 :

اگر نداند، يا فراموش کند که لباس او غصبى است و در بين نماز بفهمد، چنانچه چيز ديگرى عورت او را پوشانده است ومىتواند فورا يا بدون اين که موالات (يعنى پى در پى بودن نماز) بهم بخورد، لباس غصبى را بيرون آورد، بايد آن را بيرون آورد، و اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده، يا نمىتواند لباس غصبى را فورا بيرون آورد، يا اگر بيرون آورد پى در پى بودن نماز بهم مىخورد، در صورتى که بمقدار يک رکعت هم وقت داشته باشد، بايد نماز را بشکند و با لباس غير غصبى نماز بخواند، واگر به اين مقدار وقت ندارد، بايد در حال نماز لباس را بيرون آورد و به دستور نماز

برهنگان نماز را تمام نمايد.

مسأله 827 :

اگر کسى براى حفظ جانش با لباس غصبى نماز بخواند، يا مثلا براى اين که دزد لباس غصبى را نبرد با آن نماز بخواند، نمازش صحيح است.

مسأله 828 :

اگر با عين پولى که خمس آنرا نداده لباس بخرد، حکم نماز خواندن در آن لباس، حکم نماز خواندن در لباس غصبى است.

((شرط سوم))

مسأله 829 :

لباس نمازگزار بايد از اجزاء حيوان مرده اى که خون جهنده دارد، يعنى حيوانى که اگر رگش را ببرند خون از آن جستن مىکند نباشد. بلکه اگر از حيوان مرده اى که مانند ماهى ومار خون جهنده ندارد لباس تهيه کند، احتياط واجب آن است که با آن نماز نخواند.

مسأله 830 :

هر گاه چيزى از مردار - مانند گوشت و پوست آن که روح داشته - همراه نمازگزار باشد، بعيد نيست نمازش صحيح نباشد.

مسأله 831 :

اگر چيزى از مردار حلال گوشت - مانند مو و پشم که روح ندارد - همراه نمازگزار باشد، يا با لباسى که از آنها تهيه کرده اند، نماز بخواند نمازش صحيح است.

((شرط چهارم))

مسأله 832 :

لباس نمازگزار بايد از حيوان حرام گوشت نباشد، و اگر موئى از آن همراه نمازگزار باشد، نماز او باطل است.

مسأله 833 :

اگر آب دهان يا بينى يا رطوبت ديگرى از حيوان حرام گوشت، مانند گربه بر بدن يا لباس نمازگزار باشد، چنانچه تر باشد نماز باطل است واگر خشک شده و عين آن بر طرف شده باشد، نماز صحيح است.

مسأله 834 :

اگر مو وعرق و آب دهان کسى بر بدن يا لباس نمازگزار باشد اشکال ندارد و همچنين است اگر مرواريد و موم و عسل نماز همراه او باشد.

مسأله 835 :

اگر شک داشته باشد که لباس از حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت، چه در داخله تهيه شده باشد چه در خارجه، جائز است که با آن نماز بخواند.

مسأله 836 :

معلوم نيست که صدف از اجزاء حيوان حرام گوشت باشد، پس جائز است که انسان با آن نماز بخواند.

مسأله 837 :

پوشيدن خز خالص و هم چنين سنجاب در نماز اشکال ندارد، ولى احتياط مستحب آنست که با پوست سنجاب نماز نخوانند.

مسأله 838 :

اگر با لباسى که نمىداند يا فراموش کرده که از حيوان حرام گوشت است نماز بخواند، بنابر احتياط مستحب آن نماز را دوباره بخواند.

((شرط پنجم))

مسأله 839 :

پوشيدن لباس طلا باف براى مردان حرام است ونماز با آن باطل است، ولى براى زنان در نماز و غير نماز اشکال ندارد.

مسأله 840 :

پوشيدن طلا، مثل آويختن زنجير طلا به سينه و انگشترى طلا به دست کردن و بستن ساعت مچى طلا به دست، و عينک طلا گذاشتن براى مرد حرام، و نماز خواندن با آنها باطل است. ولى براى زن در نماز و غير نماز اشکال ندارد.

مسأله 841 :

اگر مردى نداند يا فراموش کند که انگشترى يا لباس او از طلا است، يا شک داشته باشد و با آن نماز بخواند، نمازش صحيح است.

((شرط ششم))

مسأله 842 :

لباس مرد نمازگزار حتى عرقچين و بند شلوار او بنابر احتياط بايد ابريشم خالص نباشد و در غير نماز هم پوشيدن آن براى مردان حرام است.

مسأله 843 :

اگر تمام آستر لباس، يا مقدارى از آن، ابريشم خالص باشد، پوشيدن آن براى مرد حرام، و نماز در آن باطل است.

مسأله 844 :

لباسى را که نمىداند از ابريشم خالص است يا چيز ديگر جائز است بپوشد، و نماز در آن نيز اشکال ندارد.

مسأله 845 :

دستمال ابريشمى و مانند آن اگر در جيب مرد باشد اشکال ندارد، و نماز را باطل نمىکند.

مسأله 846 :

پوشيدن لباس ابريشمى براى زن، در نماز و غير نماز اشکال ندارد.

مسأله 847 :

پوشيدن لباس غصبى و ابريشمى خالص و طلا باف، در حال ناچارى مانعى ندارد، و نيز کسى که ناچار است لباس بپوشد و لباس ديگرى غير از اينها ندارد، مىتواند با اين لباسها نماز بخواند.

مسأله 848 :

اگر غير از لباس غصبى و لباسى که از مردار تهيه شده، لباس ديگرى ندارد، و ناچار نيست لباس بپوشد، بايد بدستورى که براى برهنگان گفته شد نماز بخواند.

مسأله 849 :

اگر غير از لباسى که از حيوان درنده تهيه شده لباس ديگرى ندارد، چنانچه در پوشيدن لباس ناچار باشد، مىتواند با همان لباس نماز بخواند و اگر ناچار نباشد بايد بدستورى که براى برهنگان گفته شد نماز را بجا آورد.

مسأله 850 :

اگر مرد غير از لباس ابريشمى خالص يا طلاباف، لباس ديگرى نداشته باشد، چنانچه در پوشيدن لباس ناچار نباشد، بايد بدستورى که براى برهنگان گفته شد نماز بخواند.

مسأله 851 :

اگر چيزى ندارد که در نماز عورت خود را با آن بپوشاند، واجب است اگر چه بکرايه يا خريدارى باشد، تهيه نمايد. ولى اگر تهيه آن بقدرى پول لازم دارد که نسبت بدارائى او زياد است، يا طورى است که اگر پول را بمصرف لباس برساند، بحال او ضرر دارد بايد بدستورى که براى برهنگان گفته شد نماز بخواند.

مسأله 852 :

کسى که لباس ندارد، اگر ديگرى لباس باو ببخشد يا عاريه بدهد، چنانچه قبول کردن آن براى او مشقت نداشته باشد بايد قبول کند، بلکه اگر عاريه کردن يا طلب بخشش براى او سخت نيست، بايد از کسى که لباس دارد، طلب بخشش يا عاريه نمايد.

مسأله 853 :

پوشيدن لباسى که پارچه يا رنگ يا دوخت آن براى کسى که مىخواهد آنرا بپوشد معمول نيست، مثل آن که اهل علم لباس نظامى بپوشد، در صورتى که موجب هتک حرمت باشد حرام است، و اگر با آن لباس نماز بخواند و ساترش فقط آن باشد، بعيد نيست نمازش باطل شود.

مسأله 854 :

اگر مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه بپوشد، در صورتى که زى خود قرار دهد بنابر احتياط حرام است ولى نماز خواندن با آن حکم مسأله سابقه را دارد.

مسأله 855 :

کسى که بايد خوابيده نماز بخواند، اگر لحافش از اجزاء حيوان حرام گوشت باشد، نماز در آن جائز نيست هر چند برهنه نباشد، و اگر نجس يا ابريشم باشد، در صورتى که پوشيدن بر آن صدق کند، نماز در آن نيز جائز نيست. ولى مجرد روى خود کشيدن آن عيبى ندارد وضرر بنماز نمىرساند، واما تشک بهر حال عيب ندارد، مگر اين که مقدارى از آنرا بخود بپيچد که در عرف پوشيدن گفته شود، در اين صورت حکم آن حکم لحاف است.