آیا می توان برای نهی از منکر در وسایل معصیت تصرف نمود یا آنها را از بین برد و در صورت وقوع چنین چیزی آیا شخص امر و نهی کننده ضامن می باشد؟

پاسخ

• امام و نوری: تصرف واجب است و اگر ضرری وارد شواد که لازمه ی جلوگیری از منکر است، ضامن نیست..[1]
• خامنه ای و مکارم: اقدام های عملی مانند تصرف در وسایل معصیت احتیاج به اجازه حاکم شرع دارد.[2]
• خویی و تبریزی: اگر اموال محترمه ی (به اموالی که می توان از آنها استفاده ی حلال کرد، اموال محترمه گفته می شود) گناهکار را از بین ببرد ضامن است، اما از بین بردن اموالی که فقط استفاده ی حرام دارند، اشکالی ندارد و ضامن نیست.[3]
• بهجت: از بین بردن وسایل گناه با قدرت و عدم خوف ضرر و خطر، بر همه لازم است و مقصود فقط از بین بردن امکان استفاده از آن در حرام است.[4]
• فاضل: تصرف واجب است، اما جایز نیست اموال محترمه معصیت کار را تلف کند مگر آنکه لازمه جلوگیری از معصیت باشد که در این صورت اگر تلف کند احتیاط لازم آن است که مثل یا قیمت آن را بپردازد و در غیر این صورت ضامن و گناهکار است.[5]
• صافی: اگر آن وسایل مانند هرویین منفعت عقلایی نداشته باشد از بین بردن آنها اشکال ندارد اما وسایل دیگر که منفعت عقلایی دارد مانند نوار در صورت امکان باید پاک کرد و بعد از پاک کردن به جای خود برگرداند و یا اگر بدون دور نگه داشتن وسایل مذکور از آن شخص نهی از منکر امکان ندارد می توان آن وسایل را در محلی که از بین نرود و محفوظ باشد گذاشت تا هر وقت ممکن بود در اختیار او قرار دهد.[6]
تبریزی:

منابع:

1. امام: تحریرالوسیلة، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، القول فی مراتب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، م 3 و 5؛ نوری: رساله، م 2807 و 2808.
2. خامنه ای: اجوبة الاستفتائات، س 1055 و 1066؛مکارم: استفتائات، ج 2، س 1375.
3. خویی و تبریزی: صراط النجاة، س 1579.
4. بهجت: استفتائات، س 3864.
5. فاضل: رساله، م 2109.
6. صافی: جامع الاحکام، ج 2، س 1473 و 1474.