شخصی قضا کردن روزه اش را آنقدر به تأخیر انداخته که وقت تنگ شده، در صورتی که بخواهد روزه بگیرد اما نداند بقاء عمدی بر جنابت مبطل روزه است و تا اذان صبح غسل یا تیمم نکند، حکم روزه اش چیست؟

پاسخ

• امام، خویی، بهجت، تبریزی، فاضل، وحید، صافی و نوری: روزه اش باطل است.[1]
• سیستانی: اگر جاهل قاصری (جاهلی که در یادگیری مسأله کوتاهی نکرده باشد) باشد که اصلاً احتمال نمی داد روزه با بقاء بر جنابت باطل می شود یا دلیل و حجت شرعی بر باطل نشدن روزه اش داشته، در این دو صورت روزه اش باطل نمی شود ولی اگر جاهل مقصر (جاهلی که در یادگیری مسأله کوتاهی کرده باشد) باشد یا جاهل قاصری باشد که در باطل شدن روزه بوسیله بقاء بر جنابت شک داشته، در این صورت روزه اش باطل می شود.[2]
• مکارم: جاهل غافل قاصر (که در یادگیری مسأله کوتاهی نکرده باشد) و چه مقصر باشد (که در یادگیری مسأله کوتاهی کرده باشد) روزه اش باطل نمی شود بخلاف جاهلی که شک داشت که بقاء بر جنابت روزه را باطل می کند یا نه، که در این صورت بنابر احتیاط واجب روزه اش باطل می شود.[3]
• شبیری: بنابر احتیاط روزه ی آن روز را تمام کند و بعداً دوباره روزه بگیرد.[4]

منابع:

1. امام: تحریرالوسیلة، ج 1، کتاب الصوم، القول فیما یجب الامساک عنه، الامر الخامس و م 18؛ خویی، تبریزی و وحید: منهاج الصالحین، کتاب الصوم، المفطرات، الامر السابع و تتمیم؛ بهجت: وسیلة النجاة، م 1089 و 1109؛ فاضل و نوری: العروة الوثقی، کتاب الصوم، المفطرات، الامر الثامن؛صافی: هدایة العباد، ج 1، کتاب الصوم، م 1282 و 1311.
2. سیستانی: العروة الوثقی، کتاب الصوم، المفطرات، الامر الثامن و فصل فیما یعتبر فی مفطریة المفطرات.
3. مکارم: العروة الوثقی، کتاب الصوم، المفطرات، الامر الثامن.
4. شبیری: رساله، م 1644.