آداب شير دادن
مسأله 2128 :
براى شير دادن بچه بهتر از هر کس مادر او است و سزاوار است که مادر براى شير دادن از شوهر خود مزد نگيرد و خوب است که شوهر مزد بدهد. و اگر مادر بخواهد بيشتر از دايه مزد بگيرد، شوهر مى تواند بچه را از او گرفته و به دايه بدهد.
مسأله 2129 :
مستحب است دايه اى که براى طفل مى گيرند، داراى عقل و عفّت و صورت نيکو باشد و مکروه است کم عقل يا بدصورت، يا بدخلق، يا زنازاده باشد. و نيز مکروه است دايه اى بگيرند که بچه اى که دارد، از زنا به دنيا آمده باشد.
مسائل متفرّقه شير دادن
مسأله 2130 :
مستحب است از زن ها جلوگيرى کنند که هر بچه اى را شير ندهند، زيرا ممکن است فراموش شود که به چه کسانى شير داده اند و بعداً دو نفر محرم با يکديگر ازدواج نمايند.
مسأله 2131 :
کسانى که به واسطه شير خوردن، خويشى پيدا مى کنند، مستحب است يکديگر را احترام نمايند، ولى از يکديگر ارث نمى برند و حق هاى خويشى که انسان با خويشان خود دارد، براى آنان نيست.
مسأله 2132 :
در صورتى که ممکن باشد، مستحب است بچه را دو سال تمام شير بدهند.
مسأله 2133 :
اگر به واسطه شير دادن، حق شوهر از بين نرود، زن مى تواند بدون اجازه شوهر; بچه کس ديگر را شير دهد، ولى جايز نيست بچه اى را شير دهد که به واسطه شير دادن به آن بچه به شوهر خود حرام شود. مثلاً اگر شوهر او دختر شيرخوارى را براى خود عقد کرده باشد، زن نبايد آن دختر را شير دهد، چون اگر آن دختر را شير دهد، خودش مادرزن شوهر مى شود و بر او حرام مى گردد.
صفحه 465
مسأله 2134 :
اگر کسى بخواهد زن برادرش به او محرم شود، بايد دختر شيرخوارى را براى مدتى که قابليت بهره گيرى جنسى داشته باشد براى خود صيغه کند و با شرائطى که در مسأله 2116 گفته شد، زن برادرش آن دختر را شير دهد. و پس از مدتى مى تواند مدت را ببخشد.
مسأله 2135 :
اگر مرد پيش از آن که زنى را براى خود عقد کند، بگويد به واسطه شير خوردن، آن زن بر او حرام شده: مثلاً بگويد شير مادر او را خورده; چنانچه معلوم نباشد که دروغ مى گويد نمى تواند با آن زن ازدواج کند. و اگر بعد از عقد بگويد و خود زن هم حرف او را قبول نمايد، عقد باطل است پس اگر مرد با او نزديکى نکرده باشد، يا نزديکى کرده باشد، ولى در وقت نزديکى کردن، زن بداند بر آن مرد حرام است، مهر ندارد و اگر بعد از نزديکى بفهمد که بر آن مرد حرام بوده، شوهر بايد مهر او را مطابق زن هائى که مثل او هستند، بدهد.
مسأله 2136 :
اگر زن پيش از عقد بگويد به واسطه شير خوردن بر مردى حرام شده، چنانچه معلوم نباشد که دروغ مى گويد نمى تواند با آن مرد ازدواج کند و اگر بعد از عقد بگويد، مثل صورتى است که مرد بعد از عقد بگويد که زن بر او حرام است و حکم آن در مسأله پيش گفته شد.
مسأله 2137 :
شير دادنى که علت محرم شدن است، به دو چيز ثابت مى شود:
اول خبر دادن عده اى که انسان از گفته آنان اطمينان پيدا کند.
دوم شهادت دادن دو مرد عادل يا چهار زن يا يک مرد و دو زن که همگى عادل باشند ، ولى بايد شرائط شير دادن را هم بگويند. مثلاً بگويند ما ديده ايم که فلان بچه بيست و چهار ساعت از پستان فلان زن شير خورده و چيزى هم در بين نخورده و همچنين ساير شرط ها را که قبلاً گفته شد، شرح دهند. ولى اگر معلوم باشد که شرائط را مى دانند و در عقيده با هم مخالف نيستند و مرد و زن هم در عقيده مخالفت ندارند، لازم نيست شرائط را شرح دهند.
مسأله 2138 :
اگر شک کنند بچه به مقدارى که علت محرم شدن است، شير خورده يا نه؟ يا گمان داشته باشند که به آن مقدار شير خورده، بچه به کسى محرم نمى شود. ولى بهتر آن است که احتياط کنند.
صفحه 466