مقدّمه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
الحمد للَّه ربّ العالمين، وصلّى اللَّه على النبىّ المصطفى وآله‌الطاهرين، واللعنة على أعدائهم أعداء الدين.
آيا مى‌دانى که چرا نماز ستون دين است؟ و حکمت اينکه اگرنماز مورد قبول حضرت حقّ واقع شود، ساير اعمال انسان هم‌قبول مى‌شود و اگر نماز رد شود، ماسواى آن هم رد مى‌شود،چيست؟
رمز و راز مسأله دراين است که نماز ذکر و ياد خدا و نيايش به‌درگاه اوست. تو در محراب نماز و در آن هنگام که پروردگاررحمان و رحيم خود را مى‌خوانى، با او سخن مى‌گويى و در آن‌هنگام که از قرآن مجيد در نماز قرائت مى‌کنى، سخن خدايت رافرا مى‌گيرى، يعنى انسان نماز گزار هم با خدا سخن مى‌گويد و هم‌سخنان خدا را دريافت مى‌کند.
در فرداى قيامت که در محضر خداوند حضور مى‌يابى، نمازت‌به بهترين شکل و نيکوترين صورت در کنارت مى‌ايستد تا تو راشفاعت کند.
به همين جهت بر تو لازم است که اوقات نمازت را ميعادگاه‌ملاقات و ديدار با پروردگار جهان قرار بدهى و براين باور باشى‌که وقت نماز، وقت ديدار با خداوند است و لذا بر تو است که درهنگام وضوء با طهارت گرفتن و پاکيزه ساختن، خود را از نظرروانى و روحى براى اين ملاقات آماده سازى و با اذان و اقامه به‌استقبال آن بروى و با تکبير گفتن در آغاز و افتتاح نماز، از شرّوسوسه‌گر خنّاس، به خداوند پناه ببرى. پس بر تو لازم است درآيات سوره حمد و هر سوره ديگرى که بعداز حمد انتخاب مى‌کنى،چنان تدبّر و تأمّل نمائى گواينکه اين آيات را بطور مستقيم ازخداوند دريافت مى‌کنى و در هنگام رکوع و سجود با تقديس‌و تسبيح خداوند و زارى و تضرّع در پيشگاه او و در خواست‌حوايج خود از او، به او تقرّب بجويى و خود را به مقام ربوبى اونزديک سازى و در تشهّد هم به عبوديت او و رسالت حضرت‌محمّدصلى الله عليه وآله اقرار نمايى.
اگر با توفيق و کمک خداوند، خود را با نمازت منسجم‌وهماهنگ سازى و با روح نماز دمساز شوى، زندگى تو دگرگون‌مى‌شود و توأم با صلاح و رستگارى، تکامل مى‌يابد و تو هر روزخود را بهتر از گذشته خواهى يافت.
اکنون اين رساله کوتاه که در باب افعال و اعمال نماز در اختيارشما قرار دارد، پراست از آيات و روايات و احکامى که دراين باب‌از قرآن و سنّت استنباط شده است. وقتى اين کتاب را مطالعه‌مى‌کنى، متون آيات و روايات را به نيکى مورد تأمّل قرار بده زيرااين متون، ابزار هدايت و سرچشمه نور و روشنايى است.
درست است احکام شرعى‌اى که فقها بيان کرده‌اند، مسايلى‌است که تقيّد و التزام به آنها واجب ا ست زيرا فقها از "اهل ذکر"هستند و خداوند سبحان به انسانها دستور داده است که مسايل‌خود را از آنها بپرسند.
)فَسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِن کُنتُم لاَ تَعْلَمُونَ(1)).
يعنى: "اگر نمى‌دانيد از آگاهان و اهل ذکر بپرسيد."
امّا بايد قبول کرد که متن آيات و روايات، مزايا و ويژگيهاى‌خاصّى دارد و مشتمل بر لطايف، ظرافتها و نکته‌هاى فراوانى است‌که دل را زنده مى‌کند و مؤمن را به روح احکام شرعى نزديک‌مى‌گرداند.
از خداوند سبحان مى‌خواهيم که اين رساله کوتاه و مختصر رااز ما بپذيرد و عمل به آن را مجزى قرار بدهد.
انّه ولىّ التوفيق
محمّدتقى المدرسى
13 ربيع الاوّل 1420ه. ق