احکام وضوى جبيره
چيزى که با آن زخم و شکسته را مى‌بندند و دوايى که روى زخم و مانند آن مى‌گذارند جبيره ناميده مى‌شود.
مساله 324 :
اگر در يکى از جاهاى وضو زخم يا دمل يا شکستگى باشد، چنانچه روى آن باز است و آب براى آن ضرر ندارد، بايد به طور معمول وضو گرفت.
مساله 325 :
اگر زخم يا دمل يا شکستگى در صورت و دستها است و روى آن باز است و آب ريختن روى آن ضرر دارد، اگر اطراف آن را بشويد کافى است. ولى چنانچه کشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد، بهتر آن است که دست تر بر آن بکشد و بعد پارچه پاکى روى آن بگذارد و دست تر را روى پارچه هم بکشد. و اگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم نجس است و نمى‌شود آب کشيد، بايد اطراف زخم را به طورى که‌در وضو گفته شد، از بالا به پايين بشويد و بنابر احتياط مستحب پارچه پاکى روى زخم بگذارد و دست تر روى آن بکشد. و اگر گذاشتن پارچه ممکن نيست‌شستن اطراف زخم کافى است و در هر صورت تيمم لازم نيست.
مساله 326 :
اگر زخم يا دمل يا شکستگى در جلوى سر يا روى پاها است و روى آن باز است چنانچه نتواند آن را مسح کند بايد پارچه پاکى روى آن بگذارد و روى پارچه را با ترى آب وضو که در دست مانده مسح کند و بنابر احتياط مستحب تيمم هم بنمايد و اگر گذاشتن پارچه ممکن نباشد، بايد بجاى وضو تيمم کند و بهتر است‌يک وضو بدون مسح هم بگيرد.
مساله 327 :
اگر روى دمل يا زخم يا شکستگى بسته باشد، چنانچه بازکردن آن ممکن است و زحمت و مشقت هم ندارد و آب هم براى آن ضرر ندارد، بايد روى آن را باز کند و وضو بگيرد، چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد، يا جلوى سر و روى پاها.
مساله 328 :
اگر زخم يا دمل يا شکستگى در صورت يا دستها باشد و بشود روى آن را باز کرد، چنانچه ريختن آب روى آن ضرر دارد و کشيدن دست تر ضرر ندارد، واجب است دست تر روى آن بکشد.
مساله 329 :
اگر نمى‌شود روى زخم را باز کرد ولى زخم و چيزى که روى آن گذاشته پاک است و رسانيدن آب به زخم ممکن است و ضرر و زحمت و مشقت هم ندارد،بايد آب را به روى زخم برساند، و اگر زخم يا چيزى که روى آن گذاشته نجس است،چنانچه آب کشيدن آن و رساندن آب به روى زخم ممکن باشد بدون زحمت و مشقت،بايد آن را آب بکشد و موقع وضو آب را به زخم برساند، و در صورتى که آب براى زخم ضرر دارد، يا آن که رساندن آب به روى زخم ممکن نيست‌يا زخم نجس است‌و نمى‌شود آن را آب کشيد، بايد اطراف زخم را بشويد و اگر جبيره پاک است‌روى آن را مسح کند، و اگر جبيره نجس است‌يا نمى‌شود روى آن را دست تر کشيد،مثلا دوايى است که به دست مى‌چسبد، پارچه پاکى را به طورى که جزء جبيره حساب شود، روى آن بگذارد و دست تر روى آن بکشد و اگر اين هم ممکن نيست احتياط واجب آن است که وضو بگيرد و تيمم هم بنمايد.
مساله 330 :
اگر جبيره تمام صورت يا تمام يکى از دستها فرا گرفته باشد باز احکام جبيره جارى و وضوى جبيره‌اى کافى است، ولى اگر معظم اعضاى وضو را گرفته باشد، بنابر احتياط، بايد جمع نمايد بين عمل جبيره و تيمم، اگر چه کفايت تيمم در اين صورت بعيد نيست.
مساله 331 :
اگر جبيره تمام اعضاى وضو را گرفته باشد، بايد تيمم بنمايد.
مساله 332 :
کسى که در کف دست و انگشتها جبيره دارد و در موقع وضو دست تر روى آن کشيده است مى‌تواند سر و پا را با همان رطوبت مسح کند يا از جاهاى ديگر وضو رطوبت بگيرد.
مساله 333 :
اگر جبيره تمام پهناى روى پا را گرفته ولى مقدارى از طرف انگشتان و مقدارى از طرف بالاى پا باز است، بايد جاهايى که باز است روى پا را و جايى که جبيره است روى جبيره را مسح کند.
مساله 334 :
اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد، بايد بين آنها را بشويد. و اگر جبيره‌ها در سر يا روى پاها باشد، بايد بين آنها را مسح کند. و در جاهايى که جبيره است بايد بدستور جبيره عمل نمايد.
مساله 335 :
اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممکن نيست، بايد به دستور جبيره عمل کند، و بنابر احتياط واجب تيمم هم بنمايد واگر برداشتن جبيره ممکن است بايد جبيره را بردارد، پس اگر زخم در صورت و دست است اطراف آن را بشويد و اگر در سر يا روى پاها است اطراف آن را مسح کند و براى جاى زخم به دستور جبيره عمل نمايد.
مساله 336 :
اگر در جاى وضو زخم و جراحت و شکستگى نيست، ولى به جهت ديگرى آب براى همه دست و صورت ضرر دارد، بايد تيمم کند و احتياط مستحب آن است که وضوى جبيره‌اى هم بگيرد، ولى اگر براى مقدارى از دست و صورت ضرر دارد چنانچه اطراف آن را بشويد کافى بودن بعيد نيست، ولى احتياط به تيمم ترک نشود.
مساله 337 :
اگر جايى از اعضاى وضو را رگ زده است و نمى‌تواند آن را آب بکشد يا آب براى آن ضرر دارد، اگر روى آن بسته است، بايد به دستور جبيره عمل کند. و اگر معمولا باز است‌شستن اطراف آن کافى است.
مساله 338 :
اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده است که برداشتن آن ممکن نيست، يا به‌قدرى مشقت دارد که نمى‌شود تحمل کرد، بايد به دستور جبيره عمل کند.
مساله 339 :
غسل جبيره‌اى مثل وضوى جبيره‌اى است، ولى بنابر احتياط واجب بايدآن را ترتيبى به جا آوردند نه ارتماسى.
مساله 340 :
کسى که وظيفه او تيمم است، اگر در بعضى از جاهاى تيمم او زخم يا دمل يا شکستگى باشد، بايد به دستور وضوى جبيره‌اى، تيمم جبيره‌اى نمايد.
مساله 341 :
کسى که بايد با وضو يا غسل جبيره‌اى نماز بخواند چنانچه بداند که تا آخر وقت عذر او برطرف نمى‌شود، مى‌تواند در اول وقت نماز بخواند. ولى اگر اميد دارد که تا آخر وقت عذر او برطرف شود، احتياط واجب آن است که صبر کند واگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو يا غسل جبيره‌اى بجا آورد.
مساله 342 :
اگر انسان براى مرضى که در چشم اوست موى چشم خود را بچسباند، بايد وضو و غسل را جبيره‌اى انجام دهد، و احتياط آن است که تيمم هم بنمايد.
مساله 343 :
کسى که نمى‌داند وظيفه‌اش تيمم است‌يا وضوى جبيره‌اى بنابر احتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.
مساله 344 :
نمازهايى را که انسان با وضوى جبيره‌اى خوانده، صحيح است و بعداز آن که عذرش برطرف شد، براى نمازهاى بعد هم نبايد وضو بگيرد، ولى اگر براى آنکه نمى‌دانسته تکليفش جبيره است‌يا تيمم هر دو را انجام داده باشد، بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.