نفـاس
مسأله 513 :
از وقتي که اوّلين جزء بچه از شکم مادر بيرون مي‌آيد، هر خوني که زن مي‌بيند، اگر پيش از ده روز يا سر ده روز قطع شود خون نفاس است و زن را در حال نفاس، نفساء مي‌گويند.
مسأله 514 :
خوني که زن پيش از بيرون آمدن اوّلين جزء بچه مي‌بيند نفاس نيست.
مسأله 515 :
لازم نيست که خلقت بچه تمام باشد، بلکه اگر خون بسته‌اي هم از رحم زن خارج شود وخود زن بداند، يا چهار نفر قابله بگويند، که اگر در رحم مي‌ماند انسان مي‌شد، خوني که تا ده روز مي‌بيند خون نفاس است.
مسأله 516 :
ممکن است خون نفاس يک آن بيشتر نيايد، ولي بيشتر از ده روز نمي‌شود.
مسأله 517 :
هرگاه شک کند که چيزي سقط شده يا نه، يا چيزي که سقط شده اگر مي‌ماند انسان مي‌شد يا نه، لازم نيست وارسي کند، وخوني که از او خارج مي‌شود شرعاً خون نفاس نيست.
مسأله 518 :
توقّف درمسجد ورساندن جايي از بدن بخطّ قرآن و کارهاي ديگري که بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است، و آنچه بر حائض واجب ومستحبّ ومکروه است، بر نفساء هم واجب ومستحبّ ومکروه مي‌باشد.
مسأله 519 :
طلاق دادن زني که در حال نفاس است ونزديکي کردن با او حرام مي‌باشد و اگر شوهرش با او نزديکي کند، احتياط مستحبّ آن است به دستوري که در احکام حيض گفته شد کفّاره بدهد.
مسأله 520 :
وقتي زن از خون نفاس پاک شد، بايد غسل کند وعبادتهاي خود را بجا آورد، و اگر دوباره خون ببيند، چنانچه روزهايي که خون ديده با روزهايي که در وسط پاک بود، روي هم ده روز يا کمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است و اگر روزهايي که پاک بوده روزه گرفته باشد بايد قضا نمايد.
مسأله 521 :
اگر زن از خون نفاس پاک شود واحتمال دهد که در باطن خون هست، بايد مقداري پنبه داخل فرج نمايد وکمي صبر کند که اگر پاک است، براي عبادتهاي خود غسل کند.
مسأله 522 :
اگر خون نفاس زن از ده روز بگذرد، چنانچه در حيض عادت دارد، به اندازه روزهاي عادت او نفاس و بقيّه استحاضه است، و اگر عادت ندارد، تا ده روز نفاس وبقيّه استحاضه مي‌باشد و احتياط مستحبّ آن است کسي که عادت دارد از روز بعد از عادت و کسي که عادت ندارد بعد از روز دهم تا روز هيجدهم زايمان، کارهاي استحاضه را بجا آورد وکارهائي را که بر نفساء حرام است ترک کند.
مسأله 523 :
زني که عادت حيضش کمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاي عادتش خون نفاس ببيند، بايد به اندازه روزهاي عادت خود نفاس قرار دهد و بعد از آن بنابر احتياط واجب بايد استظهار کند بترک عبادت تا وقتي که ظن پيدا کند که خون از ده روز مي‌گذرد، چنانچه در احکام حيض ذکر شد.
مسأله 524 :
اگر خون از ده روز بگذرد استحاضه است و بايد روزهاي بعد از عادت تا روز دهم را هم استحاضه قرار دهد وعبادتهايي را که در آنروزها بجا نياورده قضا نمايد.
مسأله 525 :
زني که در حيض عادت دارد، اگر بعد از زاييدن تا يک ماه يا بيشتر از يک ماه پي در پي خون ببيند، به اندازه روزهاي عادت او نفاس است وده روز از خوني که بعد از نفاس مي‌بيند اگرچه در روزهاي عادت ماهانه‌اش باشد استحاضه است، مثلاً زني که عادت حيض او از بيستم هر ماه تا بيست وهفتم آن است، اگر روز دهم ماه زاييد وتا يک ماه يا بيشتر پي در پي خون ديد، تا روز هفدهم نفاس و از روز هفدهم تا ده روز حتّي خوني که در روزهاي عادت خود که از بيستم تا بيست وهفتم است مي‌بيند استحاضه مي‌باشد و بعد از گذشتن ده روز اگر خوني را که مي‌بيند در روزهاي عادتش باشد، حيض است چه نشانه‌هاي حيض را داشته باشد يا نداشته باشد و همچنين است اگر در روزهاي عادتش نباشد ولي نشانه‌هاي حيض را داشته باشد، امّا اگر خوني که بعد از گذشتن ده روز از نفاس مي‌بيند، در روزهاي عادت حيض او نباشد ونشانه‌هاي حيض را هم نداشته باشد، استحاضه است.
مسأله 526 :
زني که در حيض عادت ندارد، اگر بعد از زايمان تا يک ماه يا بيشتر از يک ماه خون ببيند، ده روز اوّل آن نفاس است وده روز دوم آن استحاضه است وخوني که بعد از آن مي‌بيند، اگر نشانه حيض را داشته باشد حيض وگرنه آن هم استحاضه مي‌باشد.