احکام کــفالت
مسأله 2330 :
کفالت آنست که انسان ضامن شود که هر وقت طلبکار بدهکار را خواست، بدهکار را به دست او بدهد، و به کسى که اينطور ضامن مى شود کفيل مى گويند.
مسأله 2331 :
کفالت در صورتى صحيح است که کفيل به هر لفظى اگر چه عربى نباشد، به طلبکار بگويد که من ضامنم هر وقت بدهکار خود را بخواهى به دست تو بدهم و طلبکار هم قبول نمايد.
مسأله 2332 :
کفيل بايد مکلف و عاقل باشد و او را در کفالت مجبور نکرده باشند، و بتواند کسى را که کفيل او شده حاضر نمايد.
مسأله 2333 :
يکى از پنج چيز، کفالت را بهم مى زند:
اول ـ کفيل، بدهکار را به دست طلبکار بدهد.
دوم ـ طلب طلبکار داده شود.
ســوم ـ طلبکار از طلب خود بگذرد.
چهارم ـ بدهکار بميرد.
پنجـم ـ طلبکار کفيل را از کفالت آزاد کند.
مسأله 2334 :
اگر کسى به زور بدهکار را از دست طلبکار رها کند، چنانچه طلبکار دسترسى به او نداشته باشد، کسى که بدهکار را رها کرده، بايد او را به دست طلبکار بدهد.