مسائل متفرقه ازدواج و زناشویی‌ (آیت الله ناصر مکارم شیرازی)

مسائل متفرّقه ازدواج

مسأله 2094 :

هرگاه در عقد شرط کند که زن باکره باشد و بعد معلوم شود که باکره نبوده مى تواند ازدواج را به هم زند.

مسأله 2095 :

احتياط واجب آن است که مرد و زن نامحرم در محلّ خلوتى که کسى

[403]

در آنجا نيست و ديگرى هم نمى تواند وارد شود نمانند، حتّى اگر در آنجا نماز بخوانند نماز آنها اشکال دارد.

مسأله 2096 :

هرگاه مرد از اوّل قصدش اين باشد که مهر زن را نپردازد عقد صحيح است و پرداختن مهر بر او واجب است.

مسأله 2097 :

مرد مسلمانى که مسلمان زاده است اگر مرتد شود، يعنى منکر خدا يا پيغمبر(صلى الله عليه وآله) گردد، يا يکى از احکام مسلّم اسلام مانند واجب بودن نماز و روزه را انکار کند بطورى که انکار کردن آن معنايش انکار خدا يا پيغمبر(صلى الله عليه وآله) باشد، ازدواج او باطل مى شود و همسرش بايد از او کناره گيرى کند و عدّه وفات يعنى عدّه زنى که شوهرش مرده است بگيرد و بعد مى تواند ازدواج کند و اگر زن يائسه باشد، يا هنوز نزديکى نکرده باشند عده لازم نيست.

مسأله 2098 :

هرگاه زن در عقد شرط کند که شوهر او را از فلان شهر بيرون نبرد، مرد نمى تواند او را از آن شهر بيرون ببرد مگر با رضايت او.

مسأله 2099 :

هرگاه کسى دخترى را براى پسر خود عقد کند، خودش مى تواند با مادر آن دختر ازدواج نمايد، همچنين اگر اوّل خودش با مادر آن دختر ازدواج کرده مى تواند آن دختر را براى پسر خود بگيرد.

مسأله 2100 :

زنى که از راه نامشروع باردار شده، جايز نيست بچّه اش را سقط کند و فرزند او حساب مى شود فقط ارث از او نمى برد.

مسأله 2101 :

هرگاه کسى با زنى که شوهر ندارد و در عدّه کسى نيست زنا کند جايز است او را بعداً به عقد خود درآورد و اگر بچّه اى از آنان متولد شود و ندانند از نطفه حلال است يا حرام آن بچّه حلال زاده است.

مسأله 2102 :

هرگاه زن بگويد شوهر ندارم مى توان حرف او را قبول کرد به شرط آن که متّهم نباشد، امّا اگر بگويد يائسه ام قبول ادّعاى او اشکال دارد.

مسأله 2103 :

هرگاه با زنى ازدواج کند و کسى بگويد آن زن شوهر داشته ولى خود زن بگويد نداشته ام و شرعاً هم ثابت نشود بايد حرف زن را قبول کرد، ولى اگر فرد

[404]

مورد اعتمادى تصديق کند که شوهر داشته احتياط واجب آن است که او را طلاق دهد.

مسأله 2104 :

مستحبّ است در شوهر دادن دخترى که به حدّ بلوغ رسيده تعجيل کنند، همچنين درمورد زن دادن به پسرانى که نياز به همسر دارند.

مسأله 2105 :

کسى که از زنا متولّد شده هرگاه زن بگيرد و بچّه اى پيدا کند آن بچّه حلال زاده است.

مسأله 2106 :

هرگاه مردى روز ماه مبارک رمضان يا در حال عادت همسرش، با او نزديکى کند گناه کرده، ولى بچّه اى که از آنان به دنيا مى آيد حلال زاده است.

مسأله 2107 :

هرگاه زنى يقين پيدا کند که شوهرش در سفر فوت کرده و عدّه وفات (به مقدارى که در احکام طلاق گفته خواهد شد) نگه دارد سپس شوهر کند، بعد شوهرش از سفر برگردد بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اوّل حلال است، ولى اگر شوهر دوم با او نزديکى کرده باشد زن بايد عدّه نگه دارد و احتياط واجب آن است که شوهر دوم مهر او را مطابق آنچه با او قرار داده بپردازد و اگر مهرالمثل بيشتر است آن را بپردازد.

[405]