آداب شیردادن (آیت الله حسین وحید خراسانی)

آداب شير دادن

مسأله 2551 :

براى شير دادن بچه بهتر از هر کس مادر اوست ، و سزاوار است که مادر براى شير دادن فرزند از شوهر خود مزد نگيرد ، و خوب است که شوهر مزد بدهد ، و اگر مادر بخواهد بيشتر از دايه مزد بگيرد ، شوهر مى تواند بچه را از او گرفته و به دايه بدهد .

مسأله 2552 :

مستحب است دايه اى که براى طفل مى گيرند دوازده امامى و داراى عقل و عفت و صورت نيکو باشد ، و مکروه است کم عقل ، يا بد صورت ، يا بد خلق ، يا زنا زاده باشد ، و نيز مکروه است دايه اى بگيرند که بچه اى که دارد از زنا به دنيا آمده باشد . مسائل متفرقهء شير دادن مسأله 2553 - احتياط مستحب آن است که زنها به هر بچه اى شير ندهند ، زيرا ممکن است فراموش شود که به چه کسانى شير داده اند و بعد دو نفر محرم با يکديگر ازدواج نمايند .

مسأله 2554 :

سزاوار است کسانى که به واسطهء شير خوردن خويشى پيدا مى کنند ، يکديگر را احترام نمايند ، ولى از يکديگر ارث نمى برند ، و حقوق خويشاوندى که انسان با خويشان خود دارد براى آنان نيست .

مسأله 2555 :

مستحب است بچه را دو سال تمام شير بدهند .

مسأله 2556 :

اگر به واسطهء شير دادن حق شوهر از بين نرود ، زن مى تواند بدون اجازه ء شوهر بچهء ديگران را شير دهد ، ولى جايز نيست بچه اى را شير دهد که به واسطهء شير دادن به آن بچه به شوهر خود حرام مى شود . و اما آنچه مشهور فقهاء " اعلى الله مقامهم " فرموده اند که : " اگر مردى دختر شيرخوارى را براى خود عقد کرده باشد ، زنش نبايد آن دختر را شير دهد ، چون اگر آن دختر را شير دهد ، خودش مادر زن شوهرش مى شود و بر او حرام مى گردد " محل اشکال است ، ولى دخترى را که شوهر عقد کرده بر او حرام مى شود ، چه شير از شوهر باشد ، و چه شير از غير شوهر باشد و زن مدخوله باشد .

مسأله 2557 :

جمعى از فقهاء " اعلى الله مقامهم " فتوا داده اند که : " اگر کسى بخواهد زن برادرش به او محرم شود ، بايد دختر شيرخوارى را مثلا دو روزه براى

خود متعه کند و در آن دو روز با شرايطى که در مسألهء " 2538 " گذشت زن برادرش آن دختر را شير دهد ، زيرا مادر رضاعى زن او مى شود " ولى اين فتوى خالى از اشکال نيست .

مسأله 2558 :

اگر مرد پيش از آن که زنى را براى خود عقد کند بگويد : به واسطهء شير خوردن آن زن بر او حرام شده ، مثلا بگويد : شير مادر او را خورده ، چنانچه تصديق او ممکن باشد ، نمى تواند با آن زن ازدواج کند ، و اگر بعد از عقد بگويد و خود زن هم حرف او را قبول نمايد ، عقد باطل است ، پس اگر مرد با او نزديکى نکرده باشد يا نزديکى کرده باشد ولى در وقت نزديکى کردن زن بداند بر آن مرد حرام است ، مهر ندارد ، و اگر بعد از نزديکى بفهمد که بر آن مرد حرام بوده ، شوهر بايد مهر او را مطابق مهر زنهايى که مثل او هستند بدهد .

مسأله 2559 :

اگر زن پيش از عقد بگويد : به واسطهء شير خوردن بر مردى حرام شده ، چنانچه تصديق او ممکن باشد ، نمى تواند با آن مرد ازدواج کند ، و اگر بعد از عقد بگويد ، مثل صورتى است که مرد بعد از عقد بگويد که زن بر او حرام است ، و حکم آن در مسألهء پيش گذشت . مسأله 2560 - شير دادنى که علت محرم شدن است به دو چيز ثابت مى شود :

( اول ) يقين يا اطمينان پيدا کند .

( دوم ) شهادت دو مرد عادل ، يا يک مرد و دو زن ، يا چهار زن که عادل باشند ، ولى بايد هر يک بر شرايط شير دادن هم شهادت بدهند مثلا بگويند : ما ديده ايم که فلان بچه بيست و چهار ساعت از پستان فلان زن شير خورده و چيزى هم در بين نخورده ، و همچنين ساير شرطها را که در مسألهء " 2538 " گذشت شرح دهند .

مسأله 2561 :

اگر شک کنند بچه به مقدارى که علت محرم شدن است شير خورده يا نه ، يا گمان داشته باشند که به آن مقدار شير خورده ، بچه به کسى محرم نمى شود ، ولى بهتر آن است که احتياط کنند .