مصرف زکات فطره
مسأله :
مصرف زکات فطره مصرفى است که براى زکات مال گفته شد و کليه مسائلى که در مورد احکام و شرايط زکات مال گفته شد در زکات فطره هم‌مى‌آيد.
مسأله :
بايد به يک فقير بيشتر از مخارج سالش و کمتر از سه کيلو فطره ندهد.
مسأله :
اگر از جنسى که قيمتش دو برابر قيمت معمولى آن است مثلاً از گندمى که قيمت آن دو برابر قيمت گندم معمولى است يک‌کيلو و نيم بدهد کافى نيست و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد جايز نيست.
مسأله :
انسان نمى‌تواند نصف سه کيلو را از يک جنس مثلاً گندم و نصف ديگر آن را از جنس ديگر مثلاً جو بدهد و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد جايزنيست.
مسأله :
اگر پيش از ماه رمضان يا در ماه رمضان فطره را بدهد صحيح نيست ولى اگر به عنوان قرض بدهد و بعد از آنکه فطره بر او واجب شد طلب خود را بابت فطره حساب کند مانعى ندارد.
مسأله :
اگر فطره را از چيز معيوب بدهد کافى نيست، ولى اگر جايى باشد که خوراک غالب آنها معيوب است اشکال ندارد.
مسأله :
کسى که فطره چند نفر را مى‌دهد، لازم نيست همه را از يک جنس بدهد و اگر مثلاً فطره‌بعضى را گندم و فطره‌بعض ديگر را جو بدهدکافى‌است.
مسأله :
کسى که نماز عيد فطر مى‌خواند، مستحب است زکات فطره را پيش از نماز عيد بدهد، ولى اگر نماز عيد نمى‌خواند مى‌تواند دادن زکات فطره را تا ظهر تأخير بيندازد.
مسأله :
انسان مى‌تواند فطره خود را از مال خود قبل از نماز يا قبل از ظهر اگر نماز نمى‌خواند جدا کند و بعداً بدهد و اگر از بين برود ضامن نيست مگر آنکه در نگهدارى آن کوتاهى کرده باشد.
مسأله :
اگر موقعى که دادن زکات فطره واجب است، فطره را ندهد و کنار هم نگذارد، بايد بعداً به نيّت قضا فطره را بدهد.
مسأله :
اگر فطره را کنار بگذارد، نمى‌تواند آن را براى خودش بردارد و مالى ديگر را براى فطره بگذارد.
مسأله :
اگر انسان گندم و مانند آن داشته باشد که مقدار آن از فطره بيشتر باشدچنانچه فطره را جدا نکند و نيّت کند که مقدارى از آن براى فطره باشد مانعى‌ندارد.