کساني که روزه بر آنها واجب نيست
مسأله 1741 :
کسي که به واسطه پيري نميتواند روزه بگيرد، يا براي او مشقّت دارد، روزه بر او واجب نيست ولي در صورت دوم بايد براي هر روز يک مدّ که تقريباً ده سير است، گندم يا جو ومانند اينها به فقير بدهد و بهتر آن است که تقريباً ده سير گندم بدهد و همچنين است در صورت اوّلي.
مسأله 1742 :
کسي که به واسطه پيري روزه نگرفته، اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگيرد، قضاي روزههايي را که نگرفته بايد بجا آورد.
مسأله 1743 :
اگر انسان مرضي دارد که زياد تشنه ميشود ونميتواند تشنگي را تحمّل کند، يا براي او مشقّت دارد، روزه بر او واجب نيست ولي در هر دو صورت بايد براي هر روز يک مدّ گندم يا جو ومانند اينها به فقير بدهد و احتياط واجب آن است که بيشر از مقداري که ناچار است، آب نياشامد و چنانچه بعد بتواند روزه بگيرد، روزهايي را که نگرفته بايد قضا نمايد.
مسأله 1744 :
زني که زاييدن او نزديک است و روزه براي حملش ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست و بايد براي هر روز يک مدّ طعام يعني گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد و نيز اگر روزه براي خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست و بايد براي هر روز يک مدّ طعام به فقير بدهد و در هر دو صورت روزههايي را که نگرفته بايد قضا نمايد.
مسأله 1745 :
زني که بچهاي را شير ميدهد وشير او کم است چه مادر بچه، يا دايه او باشد يا بياجرت شير دهد، اگر روزه براي بچهاي که شير ميدهد ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست و بايد براي هر روز يک مدّ طعام يعني گندم يا جو ومانند اينها به فقير بدهد، و نيز اگر براي خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست و بايد براي هر روز يک مدّ طعام به فقير بدهد و در هر دو صورت روزههايي را که نگرفته بايد قضا نمايد ولي اگر کسي پيدا شود که بياجرت بچه را شير دهد، يا براي شير دادن بچه از پدر يا مادر بچه يا از کس ديگري که اجرت او را بدهد اجرت بگيرد، واجب آن است که بچه را به او بدهد وروزه بگيرد.