آنچه براى روزه دار مکروه است
مسأله 1727 :
چند چيز براى روزه دار مکروه است و از آن جمله است:
دوا ريختن به چشم و سرمه کشيدن در صورتى که مزه يا بوى آن به حلق برسد، انجام دادن هر کارى که مانند خون گرفتن و حمّام رفتن باعث ضعف مى‌شود، انفيه کشيدن اگر نداند که به حلق مى‌رسد و اگر بداند به حلق مى‌رسد جايز نيست، بو کردن گياههاى معطّر، نشستن زن در آب، استعمال شياف، تر کردن لباس که در بدن است، کشيدن دندان و هر کارى که بواسطه آن از دهان خون بيايد، مسواک کردن به چوب تر و نيز مکروه است انسان بدون قصد بيرون آمدن منى زن خود را ببوسد، يا کارى کند که شهوت خود را به حرکت آورد و اگر به قصد بيرون آمدن منى باشد در صورتى که منى بيرون آيد روزه او باطل مى‌شود.
مواردى که قضا و کفّاره واجب است
مسأله 1728 :
اگر در روزه رمضان عمداً قى کند يا در شب جنب شود و به تفصيلى که در مسأله 1703 گفته شد سه مرتبه بيدار شود و بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود فقط بايد قضاى آن روز را بگيرد و چنانچه عمداً اماله کند بنابر احتياط واجب قضا نمايد و اگر عمداً سر زير آب ببرد بنابر احتياط واجب بايد کفّاره هم بدهد ولى اگر کار ديگرى که روزه را باطل مى‌کند عمداً انجام دهد در صورتى که مى‌دانسته آن کار روزه را باطل مى‌کند قضا و کفّاره بر او واجب مى‌شود.
مسأله 1729 :
اگر بواسطه ندانستن مسأله کارى انجام دهد که روزه را باطل مى‌کند، چنانچه مى‌توانسته مسأله را ياد بگيرد، بنابر احتياط واجب کفّاره بر او ثابت مى‌شود و اگر نمى‌توانسته مسأله را ياد بگيرد يا اصلاً ملتفت مسأله نبوده يا يقين داشته که فلان چيز روزه را باطل نمى‌کند، کفّاره بر او واجب نيست.